تاثیر تمرین تناوبی شدید و مکملیاری کورکومین بر سطوح فتوئین A و مقاومت به انسولین در زنان غیرفعال
پذیرفته شده برای ارائه شفاهی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.48308/ths.2024.9985
کد مقاله : 1343-THS
نویسندگان
کارشناسی ارشد+فیزیولوژی و تغذیه ورزشی+دانشکده علوم انسانی+دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات +تهران
چکیده
تاثیرات مثبت انواع مختلف تمرین ورزشی و مصرف کورکومین برای افراد دارای اضافه وزن و چاق ثابت شده است. باوجود این، اطلاع دقیقی از سازوکار تاثیرگذاری این مداخلات در دست نیست. هدف از مطالعه حاضر، بررسی تاثیر تمرین تناوبی شدید (HIIT) و مکملیاری کورکومین بر سطوح فتوئین A و مقاومت به انسولین در زنان غیرفعال بود.
مواد و روشها: زنان غیرفعال دارای اضافه وزن و چاق در چهار گروه دارونما (P)، کورکومین (C)، HIIT (H) و HIIT+کورکومین (HC) تقسیم شدند. برنامه تمرین HIIT به مدت 12 هفته و سه جلسه در هفته روی تردمیل اجرا شد. مصرف کورکومین نیز روزانه 80 میلیگرم بود. دو روز بعد از جلسه آخر تمرین و مصرف کورکومین، نمونههای خونی همانند پیش آزمون جمعآوری شد و سطوح فتوئین A، انسولین و گلوکز اندازهگیری گردید. آزمونهای آماری آنالیز کوواریانس و بونفرونی برای آنالیز دادهها استفاده شدند.
نتایج: نتایج نشان داد که کاهش سطوح فتوئین A در گروه H در مقایسه با گروههای P (001/0=p) و C (021/0=p) و همچنین در گروه HC نسبت به گروههای P (001/0>p)، C (001/0>p) و HC (043/0=p) معنادار بوده است. مقاومت به انسولین نیز در گروه H در مقایسه با گروههای P (001/0=p) و C (025/0=p)، همچنین در گروه HC نسبت به گروههای P (001/0>p) و C (002/0=p) کاهش معناداری نشان داد.
نتیجهگیری: به نظر میرسد که تاثیرات مثبت HIIT به تنهایی و همراه با مصرف کورکومین از جمله در بهبود مقاومت به انسولین از طریق تنظیم کاهشی سطوح فتوئین A اعمال میشود و مصرف کورکومین به همراه HIIT میتواند تاثیرگذاری HIIT را افزایش دهد و اثر فزآینده داشته باشد.
مواد و روشها: زنان غیرفعال دارای اضافه وزن و چاق در چهار گروه دارونما (P)، کورکومین (C)، HIIT (H) و HIIT+کورکومین (HC) تقسیم شدند. برنامه تمرین HIIT به مدت 12 هفته و سه جلسه در هفته روی تردمیل اجرا شد. مصرف کورکومین نیز روزانه 80 میلیگرم بود. دو روز بعد از جلسه آخر تمرین و مصرف کورکومین، نمونههای خونی همانند پیش آزمون جمعآوری شد و سطوح فتوئین A، انسولین و گلوکز اندازهگیری گردید. آزمونهای آماری آنالیز کوواریانس و بونفرونی برای آنالیز دادهها استفاده شدند.
نتایج: نتایج نشان داد که کاهش سطوح فتوئین A در گروه H در مقایسه با گروههای P (001/0=p) و C (021/0=p) و همچنین در گروه HC نسبت به گروههای P (001/0>p)، C (001/0>p) و HC (043/0=p) معنادار بوده است. مقاومت به انسولین نیز در گروه H در مقایسه با گروههای P (001/0=p) و C (025/0=p)، همچنین در گروه HC نسبت به گروههای P (001/0>p) و C (002/0=p) کاهش معناداری نشان داد.
نتیجهگیری: به نظر میرسد که تاثیرات مثبت HIIT به تنهایی و همراه با مصرف کورکومین از جمله در بهبود مقاومت به انسولین از طریق تنظیم کاهشی سطوح فتوئین A اعمال میشود و مصرف کورکومین به همراه HIIT میتواند تاثیرگذاری HIIT را افزایش دهد و اثر فزآینده داشته باشد.
کلیدواژه ها
Title
The effect of high intensity interval training and curcumin supplementation on the fetuin-A levels and insulin resistance in sedentary women
Authors
mahintaj nazari
Abstract
The positive effects of different types of exercise training and curcumin consumption have been approved for overweight and obese individuals. However, there is no detailed information about the action mechanism of these interventions. The present study aimed to investigate the effect of high intensity interval training (HIIT) and curcumin ingestion on the levels of fetuin A and insulin resistance in sedentary women.
Materials and Methods: Sedentary overweight and obese women were assigned into four groups: placebo (P), curcumin (C), HIIT (H) and HIIT+curcumin (HC). The HIIT training program was performed for 12 weeks and three sessions per week on a treadmill. Curcumin ingestion was 80 mg daily. Two days after the last training session and curcumin consumption, blood samples collected as in the pre-test, and fetuin A, insulin and glucose levels were measured. Analysis of covariance and Bonferroni statistical tests were used to data analysis.
Result: The present findings indicated that, decrease in the levels of fetuin A in the H group compared to the P (p=0.001) and C (p=0.021) groups, as well as in the HC group compared to the P (<0.001) p), C (p<0.001) and HC (p=0.043) groups were significant statistically. Insulin resistance in the H group compared to P (p=0.001) and C (p=0.025) groups, and also in HC group compared to P (p<0.001) and C (p=0.002) groups showed a significant reduction.
Conclusion: It seems that the positive effects of HIIT alone and along with curcumin consumption including in improving insulin resistance exerted partly through the downregulation of fetuin A levels, and curcumin ingestion along with HIIT can increase the effectiveness of HIIT and has a synergistic effect.
Materials and Methods: Sedentary overweight and obese women were assigned into four groups: placebo (P), curcumin (C), HIIT (H) and HIIT+curcumin (HC). The HIIT training program was performed for 12 weeks and three sessions per week on a treadmill. Curcumin ingestion was 80 mg daily. Two days after the last training session and curcumin consumption, blood samples collected as in the pre-test, and fetuin A, insulin and glucose levels were measured. Analysis of covariance and Bonferroni statistical tests were used to data analysis.
Result: The present findings indicated that, decrease in the levels of fetuin A in the H group compared to the P (p=0.001) and C (p=0.021) groups, as well as in the HC group compared to the P (<0.001) p), C (p<0.001) and HC (p=0.043) groups were significant statistically. Insulin resistance in the H group compared to P (p=0.001) and C (p=0.025) groups, and also in HC group compared to P (p<0.001) and C (p=0.002) groups showed a significant reduction.
Conclusion: It seems that the positive effects of HIIT alone and along with curcumin consumption including in improving insulin resistance exerted partly through the downregulation of fetuin A levels, and curcumin ingestion along with HIIT can increase the effectiveness of HIIT and has a synergistic effect.
Keywords
High Intensity Interval Training (HIIT), Curcumin, Obesity, Fetuin A, Insulin resistance