تاثیر 8 هفته تمرینات ترکیبی چرخشی بر عملکرد دانش آموزان مبتلا به سندروم داون آموزش پذیر (کار آزمایی بالینی)
پذیرفته شده برای ارائه شفاهی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.48308/ths.2024.9975
کد مقاله : 1332-THS
نویسندگان
1دانشجوی دکتری آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، گروه آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
2دکتری تخصصی و استاد حرکات اصلاحی و ورزش معلولین، گروه آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
3دکتری تخصصی و استادیار حرکات اصلاحی و ورزش معلولین ، گروه آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
4دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
چکیده
چکیده
مقدمه و اهداف
سندروم داون یکی از متداول ترین بیماری های ژنتیکی در افراد دارای ناتوانی های هوشی می باشد. در این افراد به دلیل عملکرد برخی از فاکتورها مانند درصد کمتر فیبرهای کند انقباض یا تعداد فیبرهای عضلانی، قدرت عضلانی کمتر از افراد معمولی و کم توانان ذهنی بدون سندرم داون است در این افراد به دلیل عملکرد برخی از فاکتورها مانند درصد کمتر فیبرهای کند انقباض یا تعداد فیبرهای عضلانی، قدرت عضلانی کمتر از افراد معمولی و کم توانان ذهنی بدون سندرم داون است .این این مطالعه جهت تعیین اثر هشت مطالعه جهت تعیین اثر هشت هفته تمرینات ترکیبی چرخشی بر قدرت عضلانیعملکرد دانش آموزان مبتلا به سندروم داون انجام شد.
مواد و روش ها
در این پژوهش نیمه تجربی(کارآزمایی بالینی) ، 26 دانش آموز دختر مبتلا به سندروم داون آموزش پذیر داون به صورت در دسترس و هدفمند انتخاب و سپس بر اساس بهره هوشی در دو گروه تجربی (با میانگین سنی1.62±12.15، قد8.94±139.23، وزن 13.44±42.62 و بهره هوشی5.54±63.02) و کنترل (با میانگین سنی1.53±12.23، قد10.31±141.15، وزن 15.94±45.46 و بهره هوشی5.49±63.05) به صورت تصادفی جفت شده قرار گرفتند. قبل و بعد از دوره تمرینی قدرت عضلانی توسط دینامومتردیجیتالی دستی(نیوتن)، تست شنا، پرش طول و دراز و نشست ارزیابی شد. آزمودنی های گروه تجربی به مدتمدت 24 جلسه و (3 جلسه در هفته و هر جلسه 45-60 دقیقه) تمرینات ترکیبی چرخشی را انجام دادند. تحلیل واریانس برای داده های تکراری جهت تحلیل و بررسی داده ها در سطح معناداری 0.05 مورد استفاده قرار گرفت.
یافته ها
یافته ها نشان داد طی اجرای هشت هفته تمرینات ترکیبی چرخشی و نتایج حاصل از تجزیه و بررسی داده ها ی گروه کنترل و تجربی، تفاوت معناداری در قدرت عضلانی تفاوت معناداری در قدرت عضلانی گروه تجربی نسبت به قبل از اجرای دوره تمرینات ترکیبی چرخشی به وجود آمد(05/0P≤). بنابراین تمرینات ترکیبی چرخشی تاثیر افزاینده مثبت را چرخشی تاثیر معنادار را بر قدرت عضلات بالاتنه، میان تنه و پایین تنه دانش آموزان مبتلا به سندروم داون نشان داد.
نتیجه گیری
با توجه به یافته های به دست آمده از این پژوهش، به کاربردن این تمرینات می تواند به عنوان یک روش موثر در بهبود قدرت عضلانی دانش آموزان مبتلا به سندروم داون به عنوان یک روش تمرینی مورد استفاده قرار گیرد.
مقدمه و اهداف
سندروم داون یکی از متداول ترین بیماری های ژنتیکی در افراد دارای ناتوانی های هوشی می باشد. در این افراد به دلیل عملکرد برخی از فاکتورها مانند درصد کمتر فیبرهای کند انقباض یا تعداد فیبرهای عضلانی، قدرت عضلانی کمتر از افراد معمولی و کم توانان ذهنی بدون سندرم داون است در این افراد به دلیل عملکرد برخی از فاکتورها مانند درصد کمتر فیبرهای کند انقباض یا تعداد فیبرهای عضلانی، قدرت عضلانی کمتر از افراد معمولی و کم توانان ذهنی بدون سندرم داون است .این این مطالعه جهت تعیین اثر هشت مطالعه جهت تعیین اثر هشت هفته تمرینات ترکیبی چرخشی بر قدرت عضلانیعملکرد دانش آموزان مبتلا به سندروم داون انجام شد.
مواد و روش ها
در این پژوهش نیمه تجربی(کارآزمایی بالینی) ، 26 دانش آموز دختر مبتلا به سندروم داون آموزش پذیر داون به صورت در دسترس و هدفمند انتخاب و سپس بر اساس بهره هوشی در دو گروه تجربی (با میانگین سنی1.62±12.15، قد8.94±139.23، وزن 13.44±42.62 و بهره هوشی5.54±63.02) و کنترل (با میانگین سنی1.53±12.23، قد10.31±141.15، وزن 15.94±45.46 و بهره هوشی5.49±63.05) به صورت تصادفی جفت شده قرار گرفتند. قبل و بعد از دوره تمرینی قدرت عضلانی توسط دینامومتردیجیتالی دستی(نیوتن)، تست شنا، پرش طول و دراز و نشست ارزیابی شد. آزمودنی های گروه تجربی به مدتمدت 24 جلسه و (3 جلسه در هفته و هر جلسه 45-60 دقیقه) تمرینات ترکیبی چرخشی را انجام دادند. تحلیل واریانس برای داده های تکراری جهت تحلیل و بررسی داده ها در سطح معناداری 0.05 مورد استفاده قرار گرفت.
یافته ها
یافته ها نشان داد طی اجرای هشت هفته تمرینات ترکیبی چرخشی و نتایج حاصل از تجزیه و بررسی داده ها ی گروه کنترل و تجربی، تفاوت معناداری در قدرت عضلانی تفاوت معناداری در قدرت عضلانی گروه تجربی نسبت به قبل از اجرای دوره تمرینات ترکیبی چرخشی به وجود آمد(05/0P≤). بنابراین تمرینات ترکیبی چرخشی تاثیر افزاینده مثبت را چرخشی تاثیر معنادار را بر قدرت عضلات بالاتنه، میان تنه و پایین تنه دانش آموزان مبتلا به سندروم داون نشان داد.
نتیجه گیری
با توجه به یافته های به دست آمده از این پژوهش، به کاربردن این تمرینات می تواند به عنوان یک روش موثر در بهبود قدرت عضلانی دانش آموزان مبتلا به سندروم داون به عنوان یک روش تمرینی مورد استفاده قرار گیرد.
کلیدواژه ها
Title
Effect of Eight Weeks of Combined Turning Exercises on the Performance of Female Educable Students with Down Syndrome: A Clinical Trial
Authors
Negar Heidari, Gholam Ali Ghasemi, Morteza Sadeghi, Negin Ghasemi
Abstract
Abstract
Background: The present study focuses on elucidating the effects of an eight-week combined turning exercise program on the physical performance of female students with Down syndrome (DS), a genetic disorder characterized by intellectual disability and often associated with weaker muscle strength. Individuals with DS typically exhibit reduced muscle strength due to a lower percentage of slow-twitch muscle fibers and a diminished overall number of muscle fibers.
Methods:
Methods: In this semi-experimental clinical trial, the authors used purposive sampling to enroll 26 female students diagnosed with DS. Participants were randomly divided into an experimental group (n=13; mean age: 12.15±1.62 years, mean height: 139.23±8.94 cm, mean weight: 42.62±13.44 kg, mean IQ: 63.02±5.54) and a control group (n=13; mean age: 12.23±1.53 years, mean height: 141.15±10.31 cm, mean weight: 45.46±15.94 kg, mean IQ: 63.05±5.49). The authors evaluated muscle strength using a hand-held digital dynamometer, push-up test, long jump, and sit-up before and after the eight-week training period. The experimental group underwent a combined turning training program lasting 45-60 minutes daily, thrice a week, for eight weeks. We analyzed the data using repeated measures analysis of variance (ANOVA) with a significance level set at p≤0.05.
Results: The findings revealed a significant enhancement in physical performance among participants in the experimental group compared to those in the control group (p≤0.05). Specifically, the combined turning exercise program positively influenced upper body, middle body, and lower body muscle strength in female students diagnosed with DS.
Conclusion: The results of this investigation imply that incorporating combined turning exercises could serve as an effective strategy for enhancing muscle strength among female students diagnosed with DS. Integrating these exercises into rehabilitation programs tailored for individuals with DS may improve their physical performance and enhance their overall quality of life.
Background: The present study focuses on elucidating the effects of an eight-week combined turning exercise program on the physical performance of female students with Down syndrome (DS), a genetic disorder characterized by intellectual disability and often associated with weaker muscle strength. Individuals with DS typically exhibit reduced muscle strength due to a lower percentage of slow-twitch muscle fibers and a diminished overall number of muscle fibers.
Methods:
Methods: In this semi-experimental clinical trial, the authors used purposive sampling to enroll 26 female students diagnosed with DS. Participants were randomly divided into an experimental group (n=13; mean age: 12.15±1.62 years, mean height: 139.23±8.94 cm, mean weight: 42.62±13.44 kg, mean IQ: 63.02±5.54) and a control group (n=13; mean age: 12.23±1.53 years, mean height: 141.15±10.31 cm, mean weight: 45.46±15.94 kg, mean IQ: 63.05±5.49). The authors evaluated muscle strength using a hand-held digital dynamometer, push-up test, long jump, and sit-up before and after the eight-week training period. The experimental group underwent a combined turning training program lasting 45-60 minutes daily, thrice a week, for eight weeks. We analyzed the data using repeated measures analysis of variance (ANOVA) with a significance level set at p≤0.05.
Results: The findings revealed a significant enhancement in physical performance among participants in the experimental group compared to those in the control group (p≤0.05). Specifically, the combined turning exercise program positively influenced upper body, middle body, and lower body muscle strength in female students diagnosed with DS.
Conclusion: The results of this investigation imply that incorporating combined turning exercises could serve as an effective strategy for enhancing muscle strength among female students diagnosed with DS. Integrating these exercises into rehabilitation programs tailored for individuals with DS may improve their physical performance and enhance their overall quality of life.
Keywords
Down syndrome, Muscle strength, Student, Turning Exercises