مطالعه تغییرات فعالیت الکترومایوگرافی عضلات کنترل کننده زانو در اسکات تک و جفت پا پس از یک دوره تمرینات عصبی-عضلانی با و بدون تحریک tDCS در رزمی کاران مبتلا به ولگوس داینامیک زانو
پذیرفته شده برای ارائه شفاهی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.48308/ths.2024.9966
کد مقاله : 1320-THS
نویسندگان
دانشگاه رازی کرمانشاه
چکیده
مقدمه: یکی از مکانیسم های شناخته شده در وقوع آسیب های رباط ACL ولگوس پویای زانو می باشد، که تمرینات عصبی-عضلانی به عنوان مداخله ای کارآمد در پیشگیری از آن، معرفی شده است. اضافه نمودن تحریک جریان مستقیم فراجمجمه ای (tDCS) می تواند با تحریک فراخوانی عضلات، کنترل عصبی-عضلانی را بهبود بخشد. بنابراین هدف از مطالعه حاضر، تعیین اثر 12جلسه تمرینات عصبی-عضلانی با و بدون tDCS بر تغییرات فعالیت الکترومایوگرافی عضلات کنترل کننده زانو در اسکات تک و جفت پای تکواندوکاران دارای ولگوس پویای زانو بود.
روش شناسی: سی وچهار رزمی کار مبتلا به نقص ولگوس داینامیک زانو به صورت هدفمند انتخاب و بطور تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تخصیص یافتند. هر دو گروه به مدت 4هفته و هفته ای سه جلسه تمرینات عصبی-عضلانی دریافت کردند با این تفاوت که گروه تجربی تحریک واقعی و گروه کنترل تحریک ساختگی دریافت کرد. قبل و پس از 12جلسه مداخله فعالیت الکترومایوگرافی عضلات کنترل کننده زانو در دو مهارت اسکات جفت و تک پا ارزیابی شد. از آزمون pired-sample t-test جهت مقایسه های درون گروهی و از Independent sample t-test جهت مقایسه های بین گروهی استفاده گردید.
نتایج: هر دو گروه تجربی و کنترل در فاکتور ولگوس داینامیک بهبودی معناداری را نشان دادند (p<0.05). با این وجود مقایسه های بین گروهی تفاوت معناداری را نشان نداد (p>0.05). مقایسه های درون گروهی نشان داد که در هر دو گروه فعالیت تمام عضلات (به جز عضله دوقلو خارجی در گروه کنترل و درمهارت اسکات تک پا) به طور معناداری بهبود یافته است (p<0.05). اما مقایسه های بین گروهی نشان داد که دو گروه مطالعه در مهارت اسکات جفت تنها در فعالیت عضلات وستوس جانبی (p=0.02) و سرینی بزرگ (p=0.02) و در تسک اسکات تک پا تنها در فعالیت عضلات وستوس جانبی (p=0.001) و دوقلو جانبی (p=0.05) از نظر آماری با هم تفاوت معناداری داشتند.
نتیجه گیری: هر دو گروه توانستند بعد از 12 جلسه میزان ولگوس پویا و فعالیت عضلات کنترل کننده زانو در تسک های اسکات جفت و تک پا را به طور معناداری بهبود بخشند. در اسکات جفت تنها در فعالیت عضلات واستوس خارجی و سرینی بزرگ، در اسکات تک پا تنها در فعالیت عضلات واستوس خارجی و دوقلوی خارجی، بین دو گروه تفاوت آماری معناداری دیده شد. این در حالی بود که محاسبه درصد تغییرات در تمامی فاکتورهای گروه تحریک واقعی را موثرتر نشان داد.
روش شناسی: سی وچهار رزمی کار مبتلا به نقص ولگوس داینامیک زانو به صورت هدفمند انتخاب و بطور تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تخصیص یافتند. هر دو گروه به مدت 4هفته و هفته ای سه جلسه تمرینات عصبی-عضلانی دریافت کردند با این تفاوت که گروه تجربی تحریک واقعی و گروه کنترل تحریک ساختگی دریافت کرد. قبل و پس از 12جلسه مداخله فعالیت الکترومایوگرافی عضلات کنترل کننده زانو در دو مهارت اسکات جفت و تک پا ارزیابی شد. از آزمون pired-sample t-test جهت مقایسه های درون گروهی و از Independent sample t-test جهت مقایسه های بین گروهی استفاده گردید.
نتایج: هر دو گروه تجربی و کنترل در فاکتور ولگوس داینامیک بهبودی معناداری را نشان دادند (p<0.05). با این وجود مقایسه های بین گروهی تفاوت معناداری را نشان نداد (p>0.05). مقایسه های درون گروهی نشان داد که در هر دو گروه فعالیت تمام عضلات (به جز عضله دوقلو خارجی در گروه کنترل و درمهارت اسکات تک پا) به طور معناداری بهبود یافته است (p<0.05). اما مقایسه های بین گروهی نشان داد که دو گروه مطالعه در مهارت اسکات جفت تنها در فعالیت عضلات وستوس جانبی (p=0.02) و سرینی بزرگ (p=0.02) و در تسک اسکات تک پا تنها در فعالیت عضلات وستوس جانبی (p=0.001) و دوقلو جانبی (p=0.05) از نظر آماری با هم تفاوت معناداری داشتند.
نتیجه گیری: هر دو گروه توانستند بعد از 12 جلسه میزان ولگوس پویا و فعالیت عضلات کنترل کننده زانو در تسک های اسکات جفت و تک پا را به طور معناداری بهبود بخشند. در اسکات جفت تنها در فعالیت عضلات واستوس خارجی و سرینی بزرگ، در اسکات تک پا تنها در فعالیت عضلات واستوس خارجی و دوقلوی خارجی، بین دو گروه تفاوت آماری معناداری دیده شد. این در حالی بود که محاسبه درصد تغییرات در تمامی فاکتورهای گروه تحریک واقعی را موثرتر نشان داد.
کلیدواژه ها
Title
Studying the changes of electromyographic activity of the muscles controlling the knee in single and double squats after a period of neuromuscular training with and without tDCS stimulation in martial artists with dynamic knee valgus.
Authors
Mozhdeh Sadat Moshashaei Hajeabadei
Abstract
Introduction: One of the known mechanisms in the occurrence of ACL ligament injuries is dynamic knee valgus, which neuromuscular exercises have been introduced as an efficient intervention in its prevention. Adding transcranial direct current stimulation (tDCS) can improve neuromuscular control by stimulating muscle recruitment. Therefore, the aim of this study was to determine the effect of 12 sessions of neuromuscular exercises with and without tDCS on changes in the electromyographic activity of the muscles controlling the knee in single squats and leg pairs of taekwondo athletes with dynamic knee valgus.
Methodology: Thirty-four martial artists suffering from dynamic knee valgus defect were purposefully selected and randomly assigned to two experimental and control groups. Both groups received three sessions of neuromuscular exercises per week for 4 weeks, with the difference that the experimental group received real stimulation and the control group received sham stimulation. Before and after 12 sessions of intervention, the electromyographic activity of the muscles controlling the knee was evaluated in double and single leg squat skills. Paired-sample t-test was used for intra-group comparisons and independent sample t-test was used for inter-group comparisons.
Results: Both experimental and control groups showed a significant improvement in dynamic valgus factor (p<0.05). However, intergroup comparisons did not show significant differences (p>0.05). Intra-group comparisons showed that in both groups, the activity of all muscles (except the external biceps muscle in the control group and in single-leg squat skills) improved significantly (p<0.05). But inter-group comparisons showed that the two study groups in paired squat skills only in lateral vestus muscle activity (p=0.02) and gluteus maximus (p=0.02) and in single leg squat task only in lateral vestus muscle activity (p=0.001) ) and the lateral twin (p=0.05) were statistically significantly different.
Conclusion: After 12 sessions, both groups were able to significantly improve the amount of dynamic valgus and the activity of knee controlling muscles in double and single leg squat tasks. In the paired squat only in the activity of the vastus external and gluteus maximus muscles, in the single leg squat only in the activity of the external vastus and quadriceps muscles, a statistically significant difference was seen between the two groups. This was while the calculation of the percentage of changes in all the factors of the real stimulation group was more effective.
Methodology: Thirty-four martial artists suffering from dynamic knee valgus defect were purposefully selected and randomly assigned to two experimental and control groups. Both groups received three sessions of neuromuscular exercises per week for 4 weeks, with the difference that the experimental group received real stimulation and the control group received sham stimulation. Before and after 12 sessions of intervention, the electromyographic activity of the muscles controlling the knee was evaluated in double and single leg squat skills. Paired-sample t-test was used for intra-group comparisons and independent sample t-test was used for inter-group comparisons.
Results: Both experimental and control groups showed a significant improvement in dynamic valgus factor (p<0.05). However, intergroup comparisons did not show significant differences (p>0.05). Intra-group comparisons showed that in both groups, the activity of all muscles (except the external biceps muscle in the control group and in single-leg squat skills) improved significantly (p<0.05). But inter-group comparisons showed that the two study groups in paired squat skills only in lateral vestus muscle activity (p=0.02) and gluteus maximus (p=0.02) and in single leg squat task only in lateral vestus muscle activity (p=0.001) ) and the lateral twin (p=0.05) were statistically significantly different.
Conclusion: After 12 sessions, both groups were able to significantly improve the amount of dynamic valgus and the activity of knee controlling muscles in double and single leg squat tasks. In the paired squat only in the activity of the vastus external and gluteus maximus muscles, in the single leg squat only in the activity of the external vastus and quadriceps muscles, a statistically significant difference was seen between the two groups. This was while the calculation of the percentage of changes in all the factors of the real stimulation group was more effective.
Keywords
Dynamic Knee Valgus, transcranial direct current stimulation, neuromuscular exercises, Taekwondo