تاثیر حاد توانمندسازی پتانسیل برانگیختگی قبلی بر کینماتیک مفصل زانو در حین پرش ضد حرکت دانشجویان پسر رشته تربیت بدنی دانشگاه شهید باهنر کرمان

پذیرفته شده برای ارائه شفاهی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.48308/ths.2024.9953
کد مقاله : 1305-THS
نویسندگان
1فارغ التحصیل
2گروه بیومکانیک ورزشی دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه شهید باهنر کرمان
چکیده
امروزه به واسطه گسترش تنوع، فعالیت‌ و رشته‌های مختلف ورزشی در ورزش حرفه‌ای و قهرمانی در سطح بین‌المللی، نیازمند بررسی هدفمند و دقیق مهارت‌های پایه می‌باشد. مهارت های پایه نقس اساسی در گسترس و بهبود فعالیت ورزشی دارند، که نیازمند تمرینات مدون و به روز برای بهبود این مهارت‌ها می‌باشد. یکی از این مهارت‌های پایه، که در اکثر ورزش‌ها مورد استفاده قرار می-گیرد، مهارت پرش می‌باشد. پرش‌ها در ورزش متفاوت می‌باشند که یکی از پرکاربرد ترین آنها پرش عمودی است. پرش عمودی مهارتی است که در اغلب رشته‌های ورزشی مورد استفاده قرار می‌گیرد. و همچنین توان به عنوان یکی از فاکتورهای مهم و اساسی در بسیاری از رشته های ورزشی، نقش مهم و اساسی در موفقیت ورزشکاران بازی می کند. بنابراین هدف اصلی این مطالعه مقایسه رفتار کینماتیکی مفصل‌ زانو در اجرای پرش ضد‌ حرکت دانشجویان پسر تربیت‌ بدنی متعاقب حرکت اسکات با بار -ترکیبی، کش‌ الاستیک ،وزنه و متعاقب تمرینات با وزنه بود. نمونه‌ آماری این تحقیق 20 دانشجوی تربیت ‌بدنی مرد با میانگین سنی 2/00± 21 سال، که به صورت در دسترس بود. طی سه روز آزمون، آزمودنی‌ها به طور تصادفی به سه گروه کنترل، تمرین‌ ترکیبی و تمرین با وزنه تقسیم شدند. پس از سه دقیقه استراحت، گروه تمرینات ‌ترکیبی و وزنه، حرکت اسکات را با حداکثر ‌وزن و حرکت پرش ضد ‌حرکت را با حداکثر قدرت انجام دادند. نتایج تحقیق نشان داد که بین میانگین حداکثر ‌فلکشن مفصل ‌زانو حین مرحله اکسنتریک قبل و بعد‌(فرود) پرش-(000/0=p ،0/002=p). بین میانگین حداکثر سرعت ‌زاویه‌ای مفصل‌ زانو حین مرحله اکسنتریک قبل و بعد از پرش، حداکثر سرعت‌ زاویه‌ای مفصل ‌زانو در مرحله کانسنتریک پرش در بین سه وضعیت تمرینی تفاوت معنی‌داری وجود ‌داشت‌(000/0=p= 000/0،p ) بین ارتفاع ‌پرش در بین سه وضعیت تمرینی تفاوت معنی‌داری وجود داشت. (000/0=p) شایان ذکر است بالاترین ارتفاع ‌پرش متعاقب تمرینات ترکیبی بود هرچند تفاوت معنی ‌داری بین گروه ترکیبی و وزنه وجود نداشت. (0/06=p) به‌طورکلی انجام تمرینات قدرتی حداکثری به دو روش ترکیبی و وزنه باعث بهبود عملکرد توانی پرش (ارتفاع پرش، سرعت زاویه ای مفصل زانو) می‌گردد.
کلیدواژه ها
 
Title
Acute Effect of Post-Activation Potentiation on the Knee Kinematics during Counter Movement Jump
Authors
ahmad shokrollahi, Mohammadtaghi Amirikhorasani, fariborz mohammadi pour, ali amiri khorasani
Abstract
Today, due to the expansion of diversity, activities and different sports disciplines in professional sports and championships at the international level, it is necessary to have a targeted and detailed examination of basic skills. Basic skills have a fundamental defect in expanding and improving sports activities, which requires systematic and up-to-date exercises to improve these skills. One of these basic skills, which is used in most sports, is the skill of jumping. There are different jumps in sports, one of the most widely used of which is the vertical jump. Vertical jump is a skill that is used in most sports. And also, as one of the important and fundamental factors in many sports fields, strength plays an important and fundamental role in the success of athletes. Therefore, the main aim of this study was to compare the kinematic behavior of the knee joint in the execution of the counter-movement jump of male students of physical education following the squat movement with a combined load, elastic stretch, weight and following weight training. The statistical sample of this research was 20 male physical education students with an average age of 21 ± 2.00 years, who were available. During the three days of the test, the subjects were randomly divided into three groups: control, combined training and weight training. After three minutes of rest, the group of combined exercises and weights performed the squat movement with maximum weight and the anti-movement jump movement with maximum strength. The results of the research showed that between the average maximum flexion of the knee joint during the eccentric phase before and after (landing) of the jump (p=0.000, p=0.002). There was a significant difference between the average maximum angular velocity of the knee joint during the eccentric phase before and after the jump, the maximum angular velocity of the knee joint during the concentric phase of the jump among the three training conditions (p=0.000, p=0.000) between the jump height There was a significant difference among the three training conditions. (p=0.000) It is worth mentioning that the highest jump height was after combined exercises, although there was no significant difference between the combined and weight group. (p=0.06) In general, doing maximal strength exercises with two combined methods and weight improves jumping ability performance (jumping height, angular velocity of the knee joint).
Keywords
Post activation potentiation, kinematics, Plyometric Exercises, Counter Movement Jump