بررسی ارتباط سطح فعالیت بدنی با سواد بدنی در کودکان اقوام ایرانی: یک مطالعه میان فرهنگی

پذیرفته شده برای پوستر
شناسه دیجیتال (DOI): 10.48308/ths.2024.9923
کد مقاله : 1270-THS
نویسندگان
1دکترای تخصصی دانشگاه تهران
2استاد دانشگاه تهران
چکیده
سابقه و هدف: دنیا با گسترش فن‌آوری‌های نوین، پیشرفت سواد رسانه‌ای و عدم تحرک کافی افراد، به سمت کم‌سوادی بدنی پیش می‌رود اگر سواد بدنی به سطح مطلوبی ارتقاء یابد، می‌تواند تضمین‌کننده مشارکت مطلوب در ورزش و فعالیت بدنی در طول عمر افراد شود، در همین راستا هدف از مطالعه حاضر بررسی ارتباط بین سطح فعالیت بدنی با سواد بدنی کودکان اقوام ایرانی در یک مطالعه میان فرهنگی بود.
روش‌شناسی: جامعه آماری شامل کودکان دختر و پسر با دامنه سنی 8 تا 12 سال مراکز استان‌های خوزستان، لرستان، کردستان، تهران، آذربایجان شرقی و سیستان و بلوچستان بود که تعداد 270 نفر (90 نفر مرکز شهر، 90 نفر حومه، 90 نفر روستا) به‌عنوان نمونه آماری در این پژوهش شرکت کردند. جهت ارزیابی سواد بدنی از زیر سازه‌های مدل سواد بدنی (فعالیت‌ بدنی روزانه، شایستگی بدنی، انگیزش و اعتمادبه‌نفس، دانش و درک) و برای ارزیابی فعالیت بدنی از پرسشنامه بین‌المللی فعالیت بدنی استفاده شد. همچنین جهت تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از آزمون‌های ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون چندگانه و تحلیل واریانس مرکب با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 23 استفاده گردید.
نتایج: نتایج حاصل از آزمون ضریب همبستگی پیرسون نشان داد بین سطح سواد بدنی و فعالیت بدنی ارتباط مثبت و معنی‌داری وجود دارد (001/0 =P). علاوه بر این نتایج ضریب معیاری (Beta)‌‌ نشان داد که مهم‌ترین عوامل پیش‌بینی کننده فعالیت بدنی کودکان اقوام ایرانی به ترتیب فعالیت بدنی روزانه (499/0) و شایستگی جسمانی (274/0) هستند. در بررسی موقعیت جغرافیایی نتایج تحلیل واریانس مرکب نشان داد سطح فعالیت بدنی و سواد بدنی شرکت‌کنندگان ساکن در خرم‌آباد، سنندج و زاهدان به‌طور معنی‌داری بالاتر از شرکت-کنندگان ساکن در تهران، اهواز و تبریز بود (001/0 =P). در زیر سازه دانش و درک شرکت‌کنندگان ساکن در تهران و تبریز نمرات بالاتری نسبت به سایر مناطق کسب کردند. در بررسی مکان زندگی نتایج نشان داد سطح فعالیت بدنی و سواد بدنی کودکان ساکن در روستا بالاتر از کودکان مرکز و حومه شهر بود (001/0 =P). ازلحاظ جنسیتی نتایج نشان‌دهنده عملکرد بهتر پسران در سواد بدنی کلی (001/0 =P)، فعالیت بدنی (001/0 =P)، شایستگی جسمانی (001/0 =P) و فعالیت بدنی روزانه (001/0 =P) بود، اما در مؤلفه‌های انگیزش و اعتمادبه‌نفس (142/0 =P)، دانش و درک (345/0 =P)، تفاوتی یافت نشد.
نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های پژوهش، به نظر می‌رسد عوامل اجتماعی- فرهنگی، موقعیت جغرافیایی، مکان زندگی و جنسیت اثرات متفاوتی بر سواد بدنی کودکان دارند، با توجه به یافته‌ها به وزارت آموزش‌وپرورش پیشنهاد می‌شود که در برنامه‌های تربیت‌بدنی از برنامه‌ریزی غیرمتمرکز و متناسب با محیط بوم‌شناختی دانش آموزان استفاده کند.
کلیدواژه ها
 
Title
Investigating the relationship between physical activity level and physical literacy in Children of Iranian ethnicity: A cross-cultural study
Authors
majid mohammadi, Sheikh mahmoud, Davuod homanian, hassan Zandi, Mehrzad Hamidi
Abstract
Background and purpose: The world is moving towards physical literacy with the development of new technologies, the development of media literacy and inactivity of individuals. In this regard, the aim of this study was to investigate the relationship between the level of physical activity and physical literacy of children of Iranian ethnicity in a cross-cultural study.
Methodology: The statistical population included girls and boys aged 8 to 12 years in the provincial centers of Khuzestan, Lorestan, kordstan, Tehran, East Azerbaijan and Sistan and Baluchestan, which numbered 270 people (90 in the city center, 90 in the suburbs, 90 in the village) Participated in this study as a statistical sample. To assess physical literacy, the infrastructures of the physical literacy model (daily activities, physical competence, motivation and self-confidence, knowledge and understanding) were used, and to assess physical activity, the International Physical Activity Questionnaire was used. Also, Pearson correlation coefficient, multiple regression and multivariate analysis of variance were used to analyze the data using SPSS software version 23.
Results: The results of Pearson correlation coefficient test showed that there is a positive and significant relationship between the level of physical literacy and physical activity (P = 0.001). In addition, the results of the standard coefficient (Beta) showed that the most important factors predicting the physical activity of children of Iranian ethnicity are daily behavior (0.499) and physical competence (0.274), respectively. In the study of geographical Regions, the results of combined analysis of variance showed that the level of physical activity and physical literacy of participants living in Khorramabad, Sanandaj and Zahedan was significantly higher than participants living in Tehran, Ahvaz and Tabriz (P = 0.001). Under the knowledge and understanding infrastructure, participants living in Tehran and Tabriz scored higher than other areas. In the study of habitat, the results showed that the level of physical activity and physical literacy of children living in rural areas was higher than children in the center and suburbs (P = 0.001). In terms of gender, the results showed better performance of boys in general physical literacy (P = 0.001), physical activity (P = 0.001), physical competence (P = 0.001) and daily behavior (P = 0.001). But no difference was found in the components of motivation (P = 0.142), knowledge and perception (P = 0.345).
Conclusion: According to the research findings, it seems that socio-cultural factors, geographical Regions, place of residence and gender have different effects on children's physical literacy. According to the findings, it is recommended to the Ministry of Education to use decentralized planning in physical education programs and appropriate to the students' ecological environment.
Keywords
Physical literacy, Physical activity, place of residence, geographical Regions, ethnicity