تاثیر فعالیت ورزشی و شاداب سازی مدارس بر انگیزش تحصیلی دانش‌آموزان دارای اضافه وزن و چاق

پذیرفته شده برای پوستر
شناسه دیجیتال (DOI): 10.48308/ths.2024.9912
کد مقاله : 1255-THS
نویسندگان
1کارشناسی ارشد تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه شوشتر، شوشتر، ایران
2کارشناسی ارشد تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه پیام نور تهران، تهران، ایران
3دانشگاه پیام نور تهران
4دانشکدۀ علوم انسانی و اجتماعی، گروه علوم ورزشی، دانشگاه اردکان، اردکان، ایران
چکیده
مقدمه: در سال های اخیر به دلیل تغییر سبک زندگی، شیوه‌های تغذیه و کم‌تحرکی، آمار چاقی و اضافه وزن در میان افراد جامعه به خصوص دانش‌آموزان افزایش یافته و به یک معضل تبدیل شده است. چاقی و اضافه وزن در دانش‌آموزان می‌تواند به مشکلاتی نظیر کاهش عملکرد تحصیلی، کاهش انگیزه و مشکلات روانی منجر شود. از این رو، اهمیت ایجاد برنامه‌های فعالیت‌بدنی، بازی‌های گروهی و ایجاد محیط‌های مدرسه شاداب و پویا برای بهبود عملکردهای اجرایی، انگیزش تحصیلی دانش‌آموزان چاق و یا دارای اضافه وزن بیش از پیش لازم می‌باشد. به نظر می‌رسد فعالیت‌های ورزشی ریتمیک توأم با موسیقی به دلیل برخورداری از دو عامل ریتم و حرکت بتوانند باعث افزایش عملکرد ذهنی و حرکتی در کودکان شوند. بنابراین این پژوهش با هدف بررسی تاتیر انوع فعالیت ورزشی بر انگیزش تحصیلی دانش‌آموزان دارای اضافه وزن و چاق انجام شد.
روش شناسی: جامعه آماری این پژوهش دانش‌آموزان دختر کم‌تحرک چاق و یا دارای اضافه وزن مقطع ابتدایی دور دوم 13-9 ساله شهر شهرکرد در سال 1402-1403 می‌باشد. نمونه‌گیری به شیوه چند مرحله‌ای تصادفی انجام شد. از بین دبستان‌های شهرکرد، چهار دبستان، به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای انتخاب و از بین کلاس‌های هر مرکز به تصادف یک کلاس انتخاب شد. سپس 80 نفر به صورت تصادفی به چهار گروه ورزش عادی بدون موسیقی، ورزش عادی با موسیقی، ورزش ریتمیک با موسیقی و ورزش ریتمیک بدون موسیقی تقسیم شدند. گروه‌ها به مدت هشت هفته و هر هفته 2 جلسه و هر جلسه 45 دقیقه در قالب یک کلاس به بازی‌های ریتمیک همراه با موسیقی و بدون موسیقی و ورزش عادی با موسیقی و بدون موسیقی پرداختند. قبل و پس از پایان مداخله، با استفاده از پرسشنامه انگیزش تحصیلی هارتر انگیزش تحصیلی دانش آموزان ارزیابی شد. از آزمون تی وابسته استفاده شد. سطح معنی داری کمتر از 05/0 در نظر گرفته شد.
نتایج:. نتایج نشان داد میانگین انگیزش تحصیلی آزمودنی‌ها پس از هشت هفته انجام مداخله(چهار روش تمرینی) با کنترل اثر پیش آزمون بین چهار گروه از نظر متغیر انگیزش تحصیلی تفاوت معنی‌داری وجود ندارد(05/0<P).
نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد علت عدم معنی داری تاثیر تمرینات ورزشی این تحقیق بر انگیزش تحصیلی این است که افراد در این مطالعه ممکن است در هیچ ورزش یا تمرین دیگری خارج از مدرسه شرکت نکرده باشند. با توجه به نتایج تحقیق احتمالاً فعالیت بدنی مبتنی بر مدرسه به تنهایی برای بهبود انگیزش تحصیلی کافی نباشد.
کلیدواژه ها
 
Title
The effect of sports activities and refreshing schools on the academic motivation of overweight and obese students
Authors
Narges Khosrowzadeh, Shahla Habibi, Masoumeh Kazemi, ZAHRA Hemati Farsani
Abstract
Introduction: In recent years, due to changes in lifestyle, eating habits and inactivity, obesity and overweight statistics have increased among society members, especially students, and it has become a problem. Obesity and overweight in students can lead to problems such as reduced academic performance, reduced motivation and psychological problems. Therefore, the importance of creating physical activity programs, group games and creating fresh and dynamic school environments to improve the executive functions, academic motivation of obese or overweight students is more necessary than ever. It seems that rhythmic sports activities combined with music can increase mental and motor performance in children due to the two factors of rhythm and movement. Therefore, this study was conducted with the aim of investigating the effect of sports activities on the academic motivation of overweight and obese students.
Methodology: The statistical population for this study consists of all female students in Shahrekord City's second elementary school round, ages 9 to 13, who are inactive, obese, or overweight in 1402–1403. The sampling process was multistage and random. A multi-stage cluster sampling technique was used to choose four Shahrekord elementary schools, and one class was randomly selected from each center's classes. After that, 80 individuals were arbitrarily divided into four groups: 1) regular sport activity without music, 2) regular sport activity with music, 3) rhythmic sport activity with music, and 4) rhythmic sport activity without music. Eight training sessions were conducted as part of the school's physical education physical activity program. The experimental group participated in two 45-minute lessons each week for eight weeks, which included standard physical activities with and without music and rhythmic games with and without music. Before and after the end of the intervention, students' academic motivation was evaluated using Harter's academic motivation questionnaire. The dependent t-test was used. A significance level of less than 0.05 was considered.
Results: The results showed that the average academic motivation of the subjects after eight weeks of the intervention (four training methods) by controlling the effect of the pre-test, there is no significant difference between the four groups in terms of the academic motivation variable (P<0.05).
Conclusion: It seems that the reason for the non-significance of the effect of sports exercises in this research on academic motivation is that the people in this study may not have participated in any other sports or exercises outside of school. According to the research results, school-based physical activity alone may not be enough to improve academic motivation.
Keywords
academic motivation, Rhythmic exercise, exercise with music