مقایسه فعالیت عضله پهن مورب داخلی در افراد مبتلا به سندروم درد کشککی رانی پس از یک دوره تمرینات قدرتی انعطاف پذیری با و بدون تمرینات بازخورد الکتروفیزیولوژیک

پذیرفته شده برای ارائه شفاهی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.48308/ths.2024.9897
کد مقاله : 1235-THS
نویسندگان
مدرس دانشگاه ازاد اسلامی
چکیده
زمینه و هدف: مفصل زانو از دو مفصل مجزای تیبوفمورال و پاتلوفمورال که درون یک مفصل واقع شده تشکیل می‌شود . پاتلوفمورال مفصل بین پاتلا و ناودان پاتلوفمورال می باشد.درد پاتلوفمورال یکی از شایع ترین مشکلات اسکلتی-عضلانی است. در خصوص علت به وجود آورنده این سندروم در بین محققین اتفاق نظر وجود ندارد به گونه ای که در منابع مختلف علتهای متفاوتی برای این سندروم ذکر شده که شامل: اختلالات بیومکانیکی (آنتی ورژن ران، افزایش زاویه Q، بالا و پایین رفتن کشکک، پرونیشن پا، واروم و والگوس زانو)، کوتاهی بافت نرم، عدم تعادل عضلانی(عضله مایل پهن داخلی و خارجی، نزدیک کننده های ران و چرخاننده های خارجی) و کاهش فعالیت عضله مایل پهن داخلی می باشد.سندروم درد کشککی رانی بیش از 50 درصد آسیب های ناشی از استفاده بیش از حد را شامل می
شود لذا هدف از انجام این تحقیق مقایسه فعالیت عضله پهن داخلی در افراد مبتلا به سندروم درد کشککی رانی پس از یک دوره تمرینات قدرتی انعطاف پذیری با و بدون تمرینات بازخورد الکتروفیزیولوژیک بود.
روش شناسی: در این تحقیق نیمه تجربی 30 نفر (15 نفر مرد و 15 نفر زن) به عنوان آزمودنی شرکت کردند. آزمودنی ها به سه گروه کنترل، درمانی و درمانی همراه با بازخورد الکتروفیزیولوژیک تقسیم شدند. ابتدا فعالیت عضله پهن داخلی توسط دستگاه الکترومایوگرافی ثبت و سپس بعد از اعمال مداخله تمرینی به هر یک گروه ها پس آزمون گرفته شد. از آزمون تحلیل واریانس یک راهه برای مقایسه فعالیت عضله پهن داخلی بین گروه ها استفاده شد.
یافته ها: نتایج این تحقیق نشان داد که اختلاف معنی داری بین گروه ها در متغیر فعالیت عضله پهن داخلی وجود داشت (05/0>P). نتایج آزمون تعقیبی توکی برای مقایسه درون گروهی نشان داد که اختلاف معنی داری بین گروه کنترل با گروه تمرین درمانی (024/0=P)، گروه کنترل با گروه تمرین درمانی و بازخورد الکتروفیزیولوژیک (028/0=P) و گروه تمرین درمانی با گروه تمرین درمانی و بازخورد الکتروفیزیولوژیک (001/0>P) وجود داشت.
بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج این تحقیق تمرینات درمانی همراه با بازخورد الکتروفیزیولوژیک تاثیر بیشتری نسبت به تمرین درمانی بر فعالیت عضله پهن داخلی در افراد دارای سندروم درد کشککی رانی دارد. بنابراین پیشنهاد می شود از تمرینات درمانی همراه با بازخورد الکتروفیزیولوژیک برای افزایش فعالیت عضله پهن داخلی در افراد دارای سندروم درد کشککی رانی در راستای اصلاح این سندروم استفاده شود.
کلیدواژه ها
 
Title
Comparison of vastus medialis muscle activity in patients with patellofemoral pain syndrome after a period of flexural strength training with and without electrophysiological feedback exercises
Authors
Soroush Shahhosseini
Abstract
Given that more than 50 percent of patellofemoral pain syndrome include of overuse injuries, the aim of this
study was to compare the vastus medialis muscle activity in individuals with patellofemoral pain syndrome
after a period of strength and flexibility training with and without the electrophysiological feedback. A total of
30 subjects (15 men and 15 women) participated in this study. Subjects were divided into three group's
control, therapeutic and therapeutic with electrophysiological feedback. One-way ANOVA was used to
compare the activity of vastus medialis muscle in between groups. The results of this study showed that
there was a significant difference between the groups in the activity of the vastus medialis muscle activity (P
<0.05). The results of Tukey's post hoc test for intra-group comparisons showed that there was a significant
difference between the control group with the therapeutic group (P = 0.024), the control group with the
therapeutic group and the electrophysiological feedback (P=0.028) and the therapeutic group with the
therapeutic group and the electrophysiological feedback (P<0.001). Conclusion: Regarding the results of
this study, therapeutic exercises with electrophysiological feedback have a greater effect on the activity of
vastus medialis than the therapeutic group in patients with patellofemoral pain syndrome.
Given that more than 50 percent of patellofemoral pain syndrome include of overuse injuries, the aim of this
study was to compare the vastus medialis muscle activity in individuals with patellofemoral pain syndrome
after a period of strength and flexibility training with and without the electrophysiological feedback. A total of
30 subjects (15 men and 15 women) participated in this study. Subjects were divided into three group's
control, therapeutic and therapeutic with electrophysiological feedback. One-way ANOVA was used to
compare the activity of vastus medialis muscle in between groups. The results of this study showed that
there was a significant difference between the groups in the activity of the vastus medialis muscle activity (P
<0.05). The results of Tukey's post hoc test for intra-group comparisons showed that there was a significant
difference between the control group with the therapeutic group (P = 0.024), the control group with the
therapeutic group and the electrophysiological feedback (P=0.028) and the therapeutic group with the
therapeutic group and the electrophysiological feedback (P<0.001). Conclusion: Regarding the results of
this study, therapeutic exercises with electrophysiological feedback have a greater effect on the activity of
vastus medialis than the therapeutic group in patients with patellofemoral pain syndrome.
Keywords
vastus medialis muscle, Patellofemoral pain syndrome, electrophysiological feedback exercises