تاثیر افزایش فاصله در شوت بسکتبال بر برخی پارامترهای کینماتیکی اندام های فوقانی و تحتانی در بازیکنان حرفه ای
پذیرفته شده برای پوستر
شناسه دیجیتال (DOI): 10.48308/ths.2024.9894
کد مقاله : 1231-THS
نویسندگان
1کارشناس ارشد بیومکانیک ورزشی دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه شهید باهنر کرمان
2گروه بیومکانیک ورزشی دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه شهید باهنر کرمان
چکیده
بسکتبال یکی از مشهور ترین و محبوب ترین ورزش های تیمی در سراسر جهان است ، طوری که دومین ورزش محبوب در عرصه بین المللی است.
جذابیت بسکتبال بدلیل رقابت پذیری این رشته نیست و مهارت های پیچیده و سریع بازیکنان و اجرای تکنیک های پیچیده و متنوع شوت است.شوت زدن یکی از مهارت های اصلی بازی است و نیاز به تمرین زیادی دارد که توسط مدل های خوب و مبتنی بر علم انجام می شود.
برای توپ ، شوت های مختلفی وجود دارد ، از جمله شوت هوک ، جفت ،پرتاب آزاد و سه امتیازی.
هدف از این مطالعه بررسی تأثیر افزایش فاصله در شوت بسکتبال بر سرعت زاویه ای و جابجایی زاویه ای مفاصل شانه ، آرنج ، مچ دست ، ران ، زانو و مچ پا بر روی صفحه ساجیتال در بازیکنان حرفه ای بسکتبال بود.تحقیق از لحاظ روش نیمه تجربی و از لحاظ هدف کاربردی میباشد.
برای این منظور ، 16بازیکن بسکتبال مرد باشگاه مس کرمان با سن 12/3 ±23 سال ، قد 53/12 ±191/40 سانتی متر ارتفاع ، و جرم 19/10 ± 50/85 کیلوگرم به طور هدفمند برای شرکت در آزمون انتخاب شدند. پس از انجام مراحل آماده سازی فضا و دوربینها، آزمودنیها 15 دقیقه گرم کردند. 10مارکر انعکاسی پسیو بصورت دستی بر روی نقاط آناتومیکی به صورت یک طرفه بر روی دست شوت با استفاده از چسب دوطرفه بر بدن نصب شد. هر فرد تعداد 3 شوت از فواصل مختلف برای آشنایی با محیط و شرایط (تخته حلقه و توپ) انجام داد. آزمایش در مقابل دوربینهای تجزیه و تحلیل حرکت با ثبت 5 شوت موفق به صورت تصادفی از هر فاصله (4/23 ، 5/49 و 6/75 متر) انجام شد.در مجموع ، هر نفر از فاصله های مختلف 15 شوت موفق انجام داد. علاوه بر این ، موقعیت افراد با زاویه 90 درجه و مستقیم از حلقه بود. همچنین از افراد خواسته شد بدون استفاده از تخته توپ را وارد سبد کنند. برای جلوگیری از خستگی بین هر 10 شوت یک دقیقه استراحت اعمال شد. داده های ثبت شده، به وسیله نرم افزار Cortex پردازش شدند.نتایج نشان داد که سرعت زاویه ای مفاصل فقط بین فواصل 23/4 و 75/6 متر اختلاف معناداری داشت (ران (03/0= P) ، زانو (025/0= P) ، مچ پا (02/0= P)).شانه (02/0= P) ، آرنج (000/0= P) و مچ دست(000/0=P) در متغیرهای جابجایی زاویه ای مفصل ران (01/0= P) ، مفصل زانو (000/0= P) ، مفصل مچ پا (000/0= P) ، مفصل شانه (03/0= P) ، مفصل آرنج(025/0= P) و مفصل مچ دست (02/0= P) مشاهده شد.بنظر میرسد بازیکنان بسکتبال در پرتابهای از فاصله نزدیک به حلقه نسبت به پرتابهای دور از نظر کینماتیکی متفاوت می باشند ، احتمالاً بدلیل پرش و انتقال نیرو از زمین به اندامهای دیگر آنها میباشد.
جذابیت بسکتبال بدلیل رقابت پذیری این رشته نیست و مهارت های پیچیده و سریع بازیکنان و اجرای تکنیک های پیچیده و متنوع شوت است.شوت زدن یکی از مهارت های اصلی بازی است و نیاز به تمرین زیادی دارد که توسط مدل های خوب و مبتنی بر علم انجام می شود.
برای توپ ، شوت های مختلفی وجود دارد ، از جمله شوت هوک ، جفت ،پرتاب آزاد و سه امتیازی.
هدف از این مطالعه بررسی تأثیر افزایش فاصله در شوت بسکتبال بر سرعت زاویه ای و جابجایی زاویه ای مفاصل شانه ، آرنج ، مچ دست ، ران ، زانو و مچ پا بر روی صفحه ساجیتال در بازیکنان حرفه ای بسکتبال بود.تحقیق از لحاظ روش نیمه تجربی و از لحاظ هدف کاربردی میباشد.
برای این منظور ، 16بازیکن بسکتبال مرد باشگاه مس کرمان با سن 12/3 ±23 سال ، قد 53/12 ±191/40 سانتی متر ارتفاع ، و جرم 19/10 ± 50/85 کیلوگرم به طور هدفمند برای شرکت در آزمون انتخاب شدند. پس از انجام مراحل آماده سازی فضا و دوربینها، آزمودنیها 15 دقیقه گرم کردند. 10مارکر انعکاسی پسیو بصورت دستی بر روی نقاط آناتومیکی به صورت یک طرفه بر روی دست شوت با استفاده از چسب دوطرفه بر بدن نصب شد. هر فرد تعداد 3 شوت از فواصل مختلف برای آشنایی با محیط و شرایط (تخته حلقه و توپ) انجام داد. آزمایش در مقابل دوربینهای تجزیه و تحلیل حرکت با ثبت 5 شوت موفق به صورت تصادفی از هر فاصله (4/23 ، 5/49 و 6/75 متر) انجام شد.در مجموع ، هر نفر از فاصله های مختلف 15 شوت موفق انجام داد. علاوه بر این ، موقعیت افراد با زاویه 90 درجه و مستقیم از حلقه بود. همچنین از افراد خواسته شد بدون استفاده از تخته توپ را وارد سبد کنند. برای جلوگیری از خستگی بین هر 10 شوت یک دقیقه استراحت اعمال شد. داده های ثبت شده، به وسیله نرم افزار Cortex پردازش شدند.نتایج نشان داد که سرعت زاویه ای مفاصل فقط بین فواصل 23/4 و 75/6 متر اختلاف معناداری داشت (ران (03/0= P) ، زانو (025/0= P) ، مچ پا (02/0= P)).شانه (02/0= P) ، آرنج (000/0= P) و مچ دست(000/0=P) در متغیرهای جابجایی زاویه ای مفصل ران (01/0= P) ، مفصل زانو (000/0= P) ، مفصل مچ پا (000/0= P) ، مفصل شانه (03/0= P) ، مفصل آرنج(025/0= P) و مفصل مچ دست (02/0= P) مشاهده شد.بنظر میرسد بازیکنان بسکتبال در پرتابهای از فاصله نزدیک به حلقه نسبت به پرتابهای دور از نظر کینماتیکی متفاوت می باشند ، احتمالاً بدلیل پرش و انتقال نیرو از زمین به اندامهای دیگر آنها میباشد.
کلیدواژه ها
Title
The effect of increasing the distance in basketball shot on some kinematic parameters of upper and lower limbs in professional players
Authors
Sahar Negarestani, fariborz mohammadi poor, Mohammadreza Amirseyfadini
Abstract
Basketball has become one of the most popular and popular team sports around the world, so that after football, it has become the second most popular sport in the international arena. The appeal of basketball is not only because of the competitiveness of the field but also because of the complex and fast skills performed by the players and the gain of points through the implementation of complex and diverse shooting techniques. Shooting is one of the main skills of the game and requires a lot of practice, which is done by good models based on science. For the ball, there are a variety of shots, including hook shot, pair shot, set shot (free throw) and three-step shot. The aim of this study was to investigate the effect of increasing the shooting distance on the angular velocity and angular displacement of the shoulder, elbow, wrist, thigh, knee, and ankle joints on the sagittal plate in professional basketball shooting. For this purpose, 16 male basketball players of Kerman Copper Club with the age of 23 ± 3.12 years, height 191.40 12 12.53 cm, height and mass of 85.50 10 10.19 kg were purposefully selected to participate in the test. Testing in front of motion analysis cameras was performed by recording 5 successful shots fired randomly from any distance (4.23, 5.49 and 6.75 meters). In total, each person made 15 successful shots from different distances. In addition, the location of the subjects was 90 degrees and straight from the angle ring. Subjects were also asked to enter the basket without using a board. Data analysis was performed using SPSS software and repeated measures analysis of variance test. The results showed that the angular velocity of the joints was significantly different only between 4.23 and 6.75 m (thigh (P = 0.03), knee (P = 0.025), ankle (P = 0.02). Shoulder (P = 0.02), elbow (P = 0.000) and wrist (P = 0.000). In the variables of angular displacement of hip joint (P = 0.01), knee joint (P = 0.000), ankle joint (P = 0.000), shoulder joint (P = 0.03), elbow joint (P = 0.025) And wrist joint (P = 0.02) was observed. It seems that basketball players make kinematically different throws than throws from close distances to the hoop, probably because of the jump and the transfer of force from the ground to their other limbs.
Keywords
basketball jump shooting _ kinematic parameters _ increase distance