تأثیر تمرینات تناوبی با شدت بالا بر استقامت و ریکاوری: مقاله مروری
پذیرفته شده برای پوستر
شناسه دیجیتال (DOI): 10.48308/ths.2024.9872
کد مقاله : 1203-THS
نویسندگان
1کارشناسی ارشد، دانشجوی فیزیولوژی ورزشی ، گروه فیزیولوژی ورزش، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران.
2استادیار فیزیولوژی ورزش، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
چکیده
مقدمه: تمرین تناوبی با شدت بالا (HIIT) به عنوان یک روش ورزشی محبوب شناخته شده که به دلیل پتانسیل آن در افزایش عملکرد استقامتی و مکانیسمهای ریکاوری شناخته شده است. این مطالعه مروری با هدف تجزیه و تحلیل سیستماتیک متون موجود در مورد اثرات HIIT بر ظرفیت هوازی، عملکرد بی هوازی و سینتیک بازیابی است. درک سازگاری های فیزیولوژیکی ناشی از HIIT برای بهینه سازی استراتژی های تمرینی و بهبود عملکرد ورزشی در بین جمعیت های مختلف بسیار مهم است.
روششناسی: یک بررسی جامع از مطالعات مربوطه در مورد بررسی اثرات HIIT بر استقامت و ریکاوری انجام شد. مقالات بررسی شده از طریق جستجوهای سیستماتیک در پایگاه های داده الکترونیکی، با تمرکز بر مداخلات با استفاده از پروتکل های HIIT و ارزیابی پاسخ های فیزیولوژیکی مربوط به استقامت و ریکاوری شناسایی شدند. استخراج و سنتز دادهها برای تجزیه و تحلیل یافتههای کلیدی، رویکردهای روششناختی و روندها در مطالعات انتخاب شده انجام شد.
یافتهها: مرور مطالعات بهبود مستمری را در استقامت هوازی، ظرفیت بیهوازی و سینتیک ریکاوری پس از مداخلات HIIT نشان داد. سازگاری های فیزیولوژیکی مشاهده شده شامل افزایش بیوژنز میتوکندری، بهبود کارایی استفاده از اکسیژن و افزایش ظرفیت بافر عضلانی بود. علاوه بر این، مشخص شد که HIIT باعث پاکسازی سریعتر محصولات جانبی متابولیک پس از ورزش می شود و به کاهش خستگی عضلانی و افزایش فرآیندهای ریکاوری کمک می کند.
نتیجهگیری: یافتههای این مطالعه مروری از اثربخشی HIIT در افزایش عملکرد استقامتی و مکانیسمهای بازیابی حمایت میکند. سازگاری های فیزیولوژیکی ناشی از HIIT در سطح سلولی نقش مهمی در بهبود ظرفیت هوازی و تسریع فرآیندهای بازیابی ایفا می کنند. گنجاندن HIIT در رژیمهای تمرینی میتواند یک استراتژی ارزشمند برای بهینهسازی عملکرد ورزشی و ارتقای آمادگی کلی باشد. در نتیجه، این مطالعه مروری بر تأثیر مثبت HIIT بر استقامت و ریکاوری تأکید میکند و پتانسیل آن را به عنوان یک رویکرد تمرینی مؤثر برای افزایش عملکرد فیزیکی و بهینهسازی نتایج بازیابی در جمعیتهای مختلف برجسته میکند.
روششناسی: یک بررسی جامع از مطالعات مربوطه در مورد بررسی اثرات HIIT بر استقامت و ریکاوری انجام شد. مقالات بررسی شده از طریق جستجوهای سیستماتیک در پایگاه های داده الکترونیکی، با تمرکز بر مداخلات با استفاده از پروتکل های HIIT و ارزیابی پاسخ های فیزیولوژیکی مربوط به استقامت و ریکاوری شناسایی شدند. استخراج و سنتز دادهها برای تجزیه و تحلیل یافتههای کلیدی، رویکردهای روششناختی و روندها در مطالعات انتخاب شده انجام شد.
یافتهها: مرور مطالعات بهبود مستمری را در استقامت هوازی، ظرفیت بیهوازی و سینتیک ریکاوری پس از مداخلات HIIT نشان داد. سازگاری های فیزیولوژیکی مشاهده شده شامل افزایش بیوژنز میتوکندری، بهبود کارایی استفاده از اکسیژن و افزایش ظرفیت بافر عضلانی بود. علاوه بر این، مشخص شد که HIIT باعث پاکسازی سریعتر محصولات جانبی متابولیک پس از ورزش می شود و به کاهش خستگی عضلانی و افزایش فرآیندهای ریکاوری کمک می کند.
نتیجهگیری: یافتههای این مطالعه مروری از اثربخشی HIIT در افزایش عملکرد استقامتی و مکانیسمهای بازیابی حمایت میکند. سازگاری های فیزیولوژیکی ناشی از HIIT در سطح سلولی نقش مهمی در بهبود ظرفیت هوازی و تسریع فرآیندهای بازیابی ایفا می کنند. گنجاندن HIIT در رژیمهای تمرینی میتواند یک استراتژی ارزشمند برای بهینهسازی عملکرد ورزشی و ارتقای آمادگی کلی باشد. در نتیجه، این مطالعه مروری بر تأثیر مثبت HIIT بر استقامت و ریکاوری تأکید میکند و پتانسیل آن را به عنوان یک رویکرد تمرینی مؤثر برای افزایش عملکرد فیزیکی و بهینهسازی نتایج بازیابی در جمعیتهای مختلف برجسته میکند.
کلیدواژه ها
Title
The Effects of High-Intensity Interval Training on Endurance and Recovery: Study Review
Authors
SIMIN HADADI, rastegar Hoseini
Abstract
Abstract
Introduction: High-intensity interval training (HIIT) has emerged as a popular exercise modality known for its potential to enhance endurance performance and recovery mechanisms. This study review aims to systematically analyze the existing literature on the effects of HIIT on aerobic capacity, anaerobic performance, and recovery kinetics. Understanding the physiological adaptations induced by HIIT is crucial for optimizing training strategies and improving athletic performance across various populations.
Methodology: A comprehensive review of relevant studies investigating the effects of HIIT on endurance and recovery was conducted. Peer-reviewed articles were identified through systematic searches of electronic databases, focusing on interventions utilizing HIIT protocols and assessing physiological responses related to endurance and recovery. Data extraction and synthesis were performed to analyze key findings, methodological approaches, and trends across the selected studies.
Results: The review of studies revealed consistent improvements in aerobic endurance, anaerobic capacity, and recovery kinetics following HIIT interventions. Physiological adaptations observed included enhanced mitochondrial biogenesis, improved oxygen utilization efficiency, and increased muscle buffering capacity. Additionally, HIIT was found to promote faster clearance of metabolic byproducts post-exercise, contributing to reduced muscle fatigue and enhanced recovery processes.
Conclusions: The findings from this study review support the efficacy of HIIT in enhancing both endurance performance and recovery mechanisms. HIIT-induced physiological adaptations at the cellular level play a significant role in improving aerobic capacity and accelerating recovery processes. Incorporating HIIT into training regimens can be a valuable strategy for optimizing athletic performance and promoting overall fitness. In conclusion, this study review underscores the positive impact of HIIT on endurance and recovery, highlighting its potential as an effective training approach for enhancing physical performance and optimizing recovery outcomes in diverse populations.
Introduction: High-intensity interval training (HIIT) has emerged as a popular exercise modality known for its potential to enhance endurance performance and recovery mechanisms. This study review aims to systematically analyze the existing literature on the effects of HIIT on aerobic capacity, anaerobic performance, and recovery kinetics. Understanding the physiological adaptations induced by HIIT is crucial for optimizing training strategies and improving athletic performance across various populations.
Methodology: A comprehensive review of relevant studies investigating the effects of HIIT on endurance and recovery was conducted. Peer-reviewed articles were identified through systematic searches of electronic databases, focusing on interventions utilizing HIIT protocols and assessing physiological responses related to endurance and recovery. Data extraction and synthesis were performed to analyze key findings, methodological approaches, and trends across the selected studies.
Results: The review of studies revealed consistent improvements in aerobic endurance, anaerobic capacity, and recovery kinetics following HIIT interventions. Physiological adaptations observed included enhanced mitochondrial biogenesis, improved oxygen utilization efficiency, and increased muscle buffering capacity. Additionally, HIIT was found to promote faster clearance of metabolic byproducts post-exercise, contributing to reduced muscle fatigue and enhanced recovery processes.
Conclusions: The findings from this study review support the efficacy of HIIT in enhancing both endurance performance and recovery mechanisms. HIIT-induced physiological adaptations at the cellular level play a significant role in improving aerobic capacity and accelerating recovery processes. Incorporating HIIT into training regimens can be a valuable strategy for optimizing athletic performance and promoting overall fitness. In conclusion, this study review underscores the positive impact of HIIT on endurance and recovery, highlighting its potential as an effective training approach for enhancing physical performance and optimizing recovery outcomes in diverse populations.
Keywords
Keywords: high-intensity interval training, Endurance, Recovery, Aerobic capacity, Anaerobic performance