ورزش عاملی تاثیرگذار بر بهبود کیفیت زندگی بیماران مبتلا به پارکینسون ا

پذیرفته شده برای پوستر
شناسه دیجیتال (DOI): 10.48308/ths.2024.9866
کد مقاله : 1194-THS
نویسندگان
دانشجوی کارشناسی ارشد + فیزیولوژی ورزشی کاربردی دانشکده تربیت بدنی دانشگاه خوارزمی استان تهران
چکیده
پارکینسون بیماری عصبی شایعی است که با تحلیل نورون های دوپامینی در ساختمان متراکم
جسم سیاه و دیگر نواحی ساقه مغز شناخته میشود. این بیماری یک اختلال عصبی پیشرونده مزمن است که بیشتر در افراد مسن رخ میدهد اما میتواند در بیماران بسیار جوانتر هم ظاهر شود. این بیماری بعد از آلزایمر، دومین بیماری مخرب اعصاب به حساب
میآید.
هر چند تاکنون درمانی قطعی برای بهبود کامل این بیماری یافت نشده اما درمانهای دارویی و غیردارویی متنوعی برای بهبود کیفیت زندگی بیماران مبتلا اجرا میشود. رویکردهای دارویی حول محور کمبود دوپامین یا عدم تعادل دوپامین / سایر انتقال دهنده های عصبی نامناسب است رویکردهای درمانی به سن بیمار، مرحله بیماری، علائم ناراحت کننده و نسبت
سود/خطر درمانها بستگی دارد.
رویکردهای غیر دارویی شامل توانبخشی، فیزیوتراپی، رژیم و تغذیه مناسب و ورزش می باشد. در حالی که این درمان ها روند اجتناب ناپذیر PD را کند نمیکند، اما هر کدام برای برخی از جنبه های بیماری مفید هستند و با تأثیر پاتوفیزیولوژیک آن مقابله میکنند.
در رویکردهای غیر دارویی، ورزش و فعالیت بدنی به طور فزایندهای به عنوان اجزای مهم در مدیریت بیماری پارکینسون شناخته میشوند.
این بیماری یکی از علل شایع ناتوانی در سالمندان است، کندی حرکـات و سفتی عضلات باعث ایجاد مشکل برای بیماری مبتلا به پارکینسون می شوند. کندی حرکـات به خصوص می تواند باعث احساس ناتوانی در بیمار گردد که بسیار ناخوشایند است. با ورزش منظم مشکلات حرکتی و کیفیت زندگی بیمار بهبود می یابند . نتایج به دست آماده از تمامی تحقیقات حاکی بر این امر است که نقش ورزش و فعالیت بدنی در بهبود آمادگی عملکردی
و افزایش سطح کیفیت زندگی بیماران پارکینسون غیر قابل انکار است
کلیدواژه ها
 
Title
Exercise is an effective factor in improving the quality of life of patients with Parkinson's disease
Authors
Arefeh Darvishi, Armaghan Yazdani
Abstract
Parkinson's disease is a common neurological disease characterized by the destruction of dopamine neurons in the dense structure of the substantia nigra and other areas of the brain stem. that occurs mostly
in older persons but that can appear in much younger patients. It is the second most common neurodegenerative disease after Alzheimer's.
Although no definitive treatment has been found for the complete recovery of this disease, various drug and non-drug treatments are implemented to improve the quality of life of affected patients. Pharmacological approaches center around dopamine deficiency or inappropriate dopamine/other neurotransmitter imbalances .Therapeutic approaches depend on patient’s age, disease stage, troubling symptoms, and the benefit/risk ratios of treatments.
Non-pharmacological alternative therapies include exercise, education, and nutrition. While not slowing the inexorable course of PD, each offers benefit to some aspects of the disease and/r deal with its pathophysiologic impact.
In non-pharmacological approaches, exercise and physical activity are increasingly recognized as important components in the management of Parkinson's disease.
This disease is one of the common causes of disability in the elderly, bradykinesia (slowness of movements) and muscle stiffness cause problems for Parkinson's disease. bradykinesia can especially cause a feeling of weakness in the patient, which

is very unpleasant. With regular exercise, movement problems and the patient's quality of life improve. People with PD derive benefits in the short term from PT group treatment, in addition to their MT, for quality of life related to mobility .The results of all the research indicate that the role of exercise and physical activity in improving functional fitness and increasing the quality of life of Parkinson's patients is undeniable
Keywords
Parkinson disease, Exercise and physical activity, Progressive neurological disorder