بررسی تأثیر 10 هفته تمرین یوگا بر کیفیت زندگی زنان میانسال دارای اضافه وزن
پذیرفته شده برای پوستر
شناسه دیجیتال (DOI): 10.48308/ths.2024.9853
کد مقاله : 1168-THS
نویسندگان
1کارشناس ارشد گروه تربیتبدنی، دانشگاه پیام نور تهران، تهران، ایران.
22. دکتری حرفهای گروه علوم پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران.
33. دکتری گروه تربیتبدنی، دانشگاه پردیس بینالمللی کیش دانشگاه تهران، تهران، ایران
4کارشناس ارشد گروه تربیتبدنی، دانشگاه آزاد اسلامی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران.
5کارشناس ارشد گروه تربیتبدنی،دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
چکیده
مقدمه: از ژوئن 2017، اضافه وزن و چاقی به عنوان یک مشکل بهداشت عمومی جهانی بیشترین تعداد مطلق افراد در منطقه آسیا و اقیانوسیه را به خود اختصاص داده است (1، 2). اضافه وزن و چاقی به طور قابل توجهی به ناتوانی و مرگ و میر ناشی از بیماری-های غیرواگیر و کاهش کیفیت زندگی (QoL) به ویژه در زنان کمک میکند (2، 3). بنابراین، مداخلاتی که بر کیفیت زندگی و کاهش وزن تأثیر مثبت میگذارند، مهم هستند (3). یوگایک تمرین رایج ذهن و بدن است که پارامترهای آنتروپومتریک، ترکیب بدن و کیفیت زندگی را در افراد دارای اضافه وزن و چاق بهبود میبخشد (4). با وجود مطالعات محدود در این زمینه، این مطالعه با هدف بررسی تأثیر 10 هفته تمرین یوگا بر کیفیت زندگی زنان میانسال دارای اضافه وزن انجام شد.
روش: 42 زن میانسال دارای اضافه وزن (محدوده سنی 40 تا 60 سال؛ میانگین سنی گروه ±انحراف معیار؛ 4.388 ±53.67 سال) با شاخص توده بدنی25 بودند. شرکت کنندگان به طور هدفمند انتخاب و به طور تصادفی در یک گروه تمرین و یک گروه کنترل قرار گرفتند.گروه تمرین، مداخله یوگا را به مدت 10 هفته، 3 جلسه در هفته و هر جلسه 50 تا 90 دقیقه دریافت کردند. تمامی شرکتکنندگان با استفاده از پرسشنامه کیفیت زندگی SF-36مورد ارزیابی قرار گرفتند. برای محاسبه و مقایسه بینگروهی از آنالیز واریانس یکطرفه و برای مقایسه درونگروهی از آزمون تی وابسته استفاده شد (05/0≥p). تجزیه و تحلیل آماری با نرم افزار SPSS نسخه 24 انجام شد.
یافتهها: نتایج حاکی از افزایش معنیدار تمامی ابعاد کیفیت زندگی در گروه تمرین از پیشآزمون تا پسآزمون بود(05/0≥p). همچنین در تمامی ابعاد کیفیت زندگی در گروه کنترل پس از مداخله تفاوت معنیداری مشاهده نشد(05/0p>). بعد از مداخله بین گروه تمرین و کنترل در تمامی ابعاد کیفیت زندگی تفاوت معنیداری وجود داشت (05/0≥p).
نتیجهگیری: یافتههای مطالعه حاضر نشان داد که یوگا میتواند به عنوان روشی برای بهبود کیفیت زندگی زنان میانسال دارای اضافه وزن توصیه شود.
روش: 42 زن میانسال دارای اضافه وزن (محدوده سنی 40 تا 60 سال؛ میانگین سنی گروه ±انحراف معیار؛ 4.388 ±53.67 سال) با شاخص توده بدنی25 بودند. شرکت کنندگان به طور هدفمند انتخاب و به طور تصادفی در یک گروه تمرین و یک گروه کنترل قرار گرفتند.گروه تمرین، مداخله یوگا را به مدت 10 هفته، 3 جلسه در هفته و هر جلسه 50 تا 90 دقیقه دریافت کردند. تمامی شرکتکنندگان با استفاده از پرسشنامه کیفیت زندگی SF-36مورد ارزیابی قرار گرفتند. برای محاسبه و مقایسه بینگروهی از آنالیز واریانس یکطرفه و برای مقایسه درونگروهی از آزمون تی وابسته استفاده شد (05/0≥p). تجزیه و تحلیل آماری با نرم افزار SPSS نسخه 24 انجام شد.
یافتهها: نتایج حاکی از افزایش معنیدار تمامی ابعاد کیفیت زندگی در گروه تمرین از پیشآزمون تا پسآزمون بود(05/0≥p). همچنین در تمامی ابعاد کیفیت زندگی در گروه کنترل پس از مداخله تفاوت معنیداری مشاهده نشد(05/0p>). بعد از مداخله بین گروه تمرین و کنترل در تمامی ابعاد کیفیت زندگی تفاوت معنیداری وجود داشت (05/0≥p).
نتیجهگیری: یافتههای مطالعه حاضر نشان داد که یوگا میتواند به عنوان روشی برای بهبود کیفیت زندگی زنان میانسال دارای اضافه وزن توصیه شود.
کلیدواژه ها
Title
Investigating the Effect of 10 Weeks of Yoga Exercise on the Quality of Life of Overweight Middle-Aged Women
Authors
Seyedeh Soolmaz mahdioun, Mehrali Rahimi, Zahra Bayat, Roya Niknia, Sahar Nazari Ara
Abstract
Introduction: As of June 2017, overweight and obesity as a global public health problem accounted for the largest absolute number of people in the Asia-Pacific region (1, 2). Overweight and obesity significantly contribute to disability and mortality caused by non-communicable diseases and decrease the quality of life (QoL), especially in women. (2, 3). Therefore, interventions that positively affect the quality of life and weight loss are important (3). Yoga is a common mind-body exercise that improves anthropometric parameters, body composition, and quality of life in overweight and obese people (4). Despite the limited studies in this field, this study was conducted to investigate the effect of 10 weeks of yoga exercise on the quality of life of overweight middle-aged women.
Method: There were 42 overweight middle-aged women (age range 40 to 60 years; group mean age ± SD; 53.67 ± 4.388 years) with a body mass index (BMI) ≥25. Participants were purposefully selected and randomly assigned to an exercise group or a control group. The exercise group received yoga intervention for 10 weeks, 3 sessions per week, and 50-90 minutes per session. All the participants were assessed using the SF-36 quality of life questionnaire. One-way ANOVA was used to calculate and compare between groups and dependent t-test was used to compare within groups (p≤0.05). Statistical analysis was performed with SPSS version 24 software.
Results: The results showed a significant increase in all sf-36 (p≤0.05)in the exercise group from the pre-test to the post-test. Moreover, there were no significant differences in all sf-36 dimensions (p>0.05) in the control group after the intervention. There were significant differences between the exercise and control groups after the intervention in all sf-36 dimensions (p≤0.05).
Conclusion: The present study's findings revealed that yoga can be recommended as a method for improving QoL in overweight middle-aged women.
Method: There were 42 overweight middle-aged women (age range 40 to 60 years; group mean age ± SD; 53.67 ± 4.388 years) with a body mass index (BMI) ≥25. Participants were purposefully selected and randomly assigned to an exercise group or a control group. The exercise group received yoga intervention for 10 weeks, 3 sessions per week, and 50-90 minutes per session. All the participants were assessed using the SF-36 quality of life questionnaire. One-way ANOVA was used to calculate and compare between groups and dependent t-test was used to compare within groups (p≤0.05). Statistical analysis was performed with SPSS version 24 software.
Results: The results showed a significant increase in all sf-36 (p≤0.05)in the exercise group from the pre-test to the post-test. Moreover, there were no significant differences in all sf-36 dimensions (p>0.05) in the control group after the intervention. There were significant differences between the exercise and control groups after the intervention in all sf-36 dimensions (p≤0.05).
Conclusion: The present study's findings revealed that yoga can be recommended as a method for improving QoL in overweight middle-aged women.
Keywords
Yoga, quality of life, Overweight