تأثیر ترتیب شدت فعالیت مقاومتی بر شاخص های آسیب سلولی و پروتئینهای فاز حاد در مردان تمرین غیرفعال
پذیرفته شده برای پوستر
شناسه دیجیتال (DOI): 10.48308/ths.2024.9838
کد مقاله : 1144-THS
نویسندگان
گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه گیلان، رشت، گیلان، ایران
چکیده
هدف: هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر ترتیب شدت فعالیت مقاومتی بر شاخص های آسیب سلولی و پروتئینهای فاز حاد در مردان تمرین غیرفعال بود.
روش کار: تعداد 20 مرد با دامنه سنی 30-22 سال بدون سابقه تمرینات مقاومتی به صورت نمونه گیری هدفمند و در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه تمرین مقاومتی شدت کم به زیاد (10 نفر) و گروه مقاومتی شدت زیاد به کم (10 نفر) تقسیم شدند. فعالیت مقاومتی تک جلسه ای حاوی حرکات برای اندام فوقانی شامل پرس سینه، کشش زیر بغل با قرقره، جلو بازو و پشت بازو با هالتر و حرکات اندام تحتانی شامل اسکوات، پشت پا و جلو پا با دستگاه به مدت 45 دقیقه بود. قبل و بعد از پروتکل تمرینی نمونه گیری وریدی خونی انجام گرفت و غلظت آنزیم کراتین کیناز (CK) و لاکتات دهیدروژناز (LDH)، غلظت هاپتوگلوبین و پروتئین واکنش پذیر سی (CRP) با استفاده از دستگاه اتوآنالایزر سنجیده شد. تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی جهت تحلیل داده ها استفاده شد.
یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد که هردو پروتکل تمرین مقاومتی منجر به افزایش معنادار غلظت های CK و LDH، هاپتوگلوبین و CRP در پس آزمون می شود. مقایسه بین گروهی تفاوت معناداری در غلظت های CK و LDH، هاپتوگلوبین و CRP بین دو گروه نشان نداد.
نتیجه گیری: اگرچه نتایج ما نشان داد که غلظت آنزیم های CK و LDH و همچنین CRP و هاپتوگلوبین بعد از تمرین مقاومتی در شدت پایین به بالا و نیز شدت بالا به پایین افزایش معناداری را نشان می دهد ولی ترتیب شدت فعالیت مقاومتی بر فاکتورهای آسیب سلولی و نیز پروتئین هار فاز حاد تاثیر گذار نیست. بنابراین این مساله نمی توانند به عنوان عامل محدود کننده در طراحی تمرینات مقاومتی مورد توجه قرار گیرد.
روش کار: تعداد 20 مرد با دامنه سنی 30-22 سال بدون سابقه تمرینات مقاومتی به صورت نمونه گیری هدفمند و در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه تمرین مقاومتی شدت کم به زیاد (10 نفر) و گروه مقاومتی شدت زیاد به کم (10 نفر) تقسیم شدند. فعالیت مقاومتی تک جلسه ای حاوی حرکات برای اندام فوقانی شامل پرس سینه، کشش زیر بغل با قرقره، جلو بازو و پشت بازو با هالتر و حرکات اندام تحتانی شامل اسکوات، پشت پا و جلو پا با دستگاه به مدت 45 دقیقه بود. قبل و بعد از پروتکل تمرینی نمونه گیری وریدی خونی انجام گرفت و غلظت آنزیم کراتین کیناز (CK) و لاکتات دهیدروژناز (LDH)، غلظت هاپتوگلوبین و پروتئین واکنش پذیر سی (CRP) با استفاده از دستگاه اتوآنالایزر سنجیده شد. تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی جهت تحلیل داده ها استفاده شد.
یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد که هردو پروتکل تمرین مقاومتی منجر به افزایش معنادار غلظت های CK و LDH، هاپتوگلوبین و CRP در پس آزمون می شود. مقایسه بین گروهی تفاوت معناداری در غلظت های CK و LDH، هاپتوگلوبین و CRP بین دو گروه نشان نداد.
نتیجه گیری: اگرچه نتایج ما نشان داد که غلظت آنزیم های CK و LDH و همچنین CRP و هاپتوگلوبین بعد از تمرین مقاومتی در شدت پایین به بالا و نیز شدت بالا به پایین افزایش معناداری را نشان می دهد ولی ترتیب شدت فعالیت مقاومتی بر فاکتورهای آسیب سلولی و نیز پروتئین هار فاز حاد تاثیر گذار نیست. بنابراین این مساله نمی توانند به عنوان عامل محدود کننده در طراحی تمرینات مقاومتی مورد توجه قرار گیرد.
کلیدواژه ها
Title
The effect of the order of intensity of resistance activity on cell damage indices and acute phase proteins in passive training men
Authors
Ashkan Golabi
Abstract
Purpose: The purpose of this research was to investigate the effect of the order of resistance activity intensity on cell damage indicators and acute phase proteins in inactive training men.
Methodology: 20 men with age range of 22-30 years without history of resistance training were selected by targeted and accessible sampling and randomly divided into two groups of low to high intensity resistance training (10 people) and high to low intensity resistance training group. (10 people) were divided. A single-session resistance activity included movements for the upper limb, including chest press, underarm stretch with a pulley, forearm and back arm with a barbell, and lower limb movements including squat, back leg, and front leg with a machine for 45 minutes. Before and after the exercise protocol, venous blood sampling was done and the concentration of creatine kinase (CK) and lactate dehydrogenase (LDH), haptoglobin and C-reactive protein (CRP) were measured using an autoanalyzer. One-way analysis of variance and Tukey's post hoc test were used to analyze the data.
Findings: The research results showed that both resistance training protocols lead to a significant increase in the concentrations of CK and LDH, haptoglobin and CRP in the post-test. Comparison between groups did not show significant differences in the concentrations of CK and LDH, haptoglobin and CRP between the two groups.
Conclusion: Although our results showed that the concentration of CK and LDH enzymes as well as CRP and haptoglobin show a significant increase after resistance training in low-to-high intensity and high-to-low intensity, but the order of the intensity of resistance activity affects cell damage factors. And acute phase rabies protein is not effective. Therefore, this issue cannot be considered as a limiting factor in the design of resistance exercises.
Methodology: 20 men with age range of 22-30 years without history of resistance training were selected by targeted and accessible sampling and randomly divided into two groups of low to high intensity resistance training (10 people) and high to low intensity resistance training group. (10 people) were divided. A single-session resistance activity included movements for the upper limb, including chest press, underarm stretch with a pulley, forearm and back arm with a barbell, and lower limb movements including squat, back leg, and front leg with a machine for 45 minutes. Before and after the exercise protocol, venous blood sampling was done and the concentration of creatine kinase (CK) and lactate dehydrogenase (LDH), haptoglobin and C-reactive protein (CRP) were measured using an autoanalyzer. One-way analysis of variance and Tukey's post hoc test were used to analyze the data.
Findings: The research results showed that both resistance training protocols lead to a significant increase in the concentrations of CK and LDH, haptoglobin and CRP in the post-test. Comparison between groups did not show significant differences in the concentrations of CK and LDH, haptoglobin and CRP between the two groups.
Conclusion: Although our results showed that the concentration of CK and LDH enzymes as well as CRP and haptoglobin show a significant increase after resistance training in low-to-high intensity and high-to-low intensity, but the order of the intensity of resistance activity affects cell damage factors. And acute phase rabies protein is not effective. Therefore, this issue cannot be considered as a limiting factor in the design of resistance exercises.
Keywords
Resistance activity, cell damage, acute phase protein, Creatine kinase, haptoglobin