اثرات 12 هفته تمرین تناوبی با شدت بالا با و بدون روزه داری متناوب بر ترکیب بدن و نشانگرهای خطر قلبی متابولیکی در بیماران مبتلا به بیماری کبد چرب مرتبط با متابولیک

پذیرفته شده برای پوستر
شناسه دیجیتال (DOI): 10.48308/ths.2024.9799
کد مقاله : 1099-THS
نویسندگان
1استادیار گروه فیزیولوژی ورزشی موسسه آموزش عالی و غیر انتفاعی المهدی مهر اصفهان
2موسسه آموزش عالی عقیق اصفهان
3دانشگاه اصفهان
چکیده
مقدمه: شواهد اخیر نشان می دهد که افزایش مشارکت در فعالیت بدنی می تواند منجر به فواید سلامتی مطلوب برای بیماران مبتلا به بیماری کبد چرب مرتبط با متابولیک (MAFLD) شود. با این حال، اثرات ترکیبی تمرین با شدت بالا (HIIT) و روزه داری متناوب (IF) بویژه روی عوامل خطر قلبی متابولیکی در بیماران مبتلا به MAFLD خیلی کم بررسی شده است. بنابراین، هدف تحقیق حاضر، مطالعه اثرات 12 هفته تمرین تناوبی با شدت بالا با و بدون روزه داری متناوب بر ترکیب بدن و نشانگرهای خطر قلبی متابولیکی در بیماران مبتلا به بیماری کبد چرب مرتبط با متابولیک بود.

روش شناسی: در این مطالعه ی نیمه تجربی با طرح پیش آزمون پس آزمون، 48 مرد با MAFLD (با میانگین± انحراف معیار؛ سن: 46/3±60/43 سال و شاخص توده ی بدنی: 60/1±45/28 کیلوگرم بر مجذور قد به متر)، به طور تصادفی در 3 گروه تمرین تناوبی با شدت بالا یا HIIT (15 نفر)، روزه داری متناوب یا IF (17 نفر)، ترکیب HIIT+ IF (16) قرار گرفتند. برنامه تمرین تناوبی با شدت بالا در دو گروه مداخله، سه بار در هفته با شدت 95-80% ضربان قلب اوج، 14 دقیقه در هر جلسه به مدت 12 هفته انجام شد. پروتکل ناشتای تناوبی شامل نسبت 5:2 که دو بار در هفته، در روزهای غیر متوالی، برای 12 هفته مورد استفاده قرار گرفت. سطوح سرمی گلوکز ناشتا، انسولین، مقاومت به انسولین، کلسترول تام، تری گلیسرید، لیپوپروتئین با چگالی کم، لیپوپروتئین با چگالی بالا و اندازه های پیکرسنجی (وزن، شاخص توده بدن) قبل و بعد از مطالعه اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از آزمون تی وابسته و تحلیل کوواریانس در سطح کمتر از 05/0 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

نتایج: تحلیل کوواریانس، کاهش معناداری در وزن، شاخص توده بدن، کلسترول تام، تری گلیسرید، لیپوپروتئین با چگالی کم، گروه های HIIT+ IF و IF در مقایسه با گروه HIIT به تنهایی و افزایش معناداری در لیپوپروتئین با چگالی بالا در گروه های HIIT+ IF و HIIT به تنهایی در مقایسه با گروه IF نشان داد (05/0p>). اگرچه، کاهش معناداری در سطوح سرمی گلوکز ناشتا، انسولین و مقاومت به انسولین هر سه گروه پس از مطالعه در مقایسه با حالت پایه مشاهده شد (05/0p>)، اما، تفاوت معناداری بین گروه ها مشاهده نشد (05/0p≥).

نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان می‌دهد که HIIT همراه با IF می‌تواند به بهبود ترکیب بدن و نشانگرهای خطر قلبی در بیماران مبتلا به MAFLD کمک کند.
کلیدواژه ها
 
Title
The effects of high- intensity interval training with and without intermittent fasting on body composition and markers of cardiometabolic risk in patients with metabolic-associated fatty liver disease
Authors
Saber Rezanejad, Mohammad Sharifi, Akram Khani Rozveh
Abstract
Introdaction: Recent evidence suggests that increased physical activity participation can lead to favorable health benefits for patients with metabolic associated fatty liver disease (MAFLD). However, very few have examined the combined effects of high- intensity interval training (HIIT) and intermittent fasting (IF), especially on cardiometabolic risk factors in patients with MAFLD. Therefore, the pupose of this study was to evaluate the effects of HIIT with and without IF on body composition and markers of cardiometabolic risk in patients with metabolic-associated fatty liver disease.
Metadology: In this quasi-experimental study with a pre-test-post-test design, 48 patients with MAFLD (with mean±SD; age 43.60± 3.46 years and body mass index: 28.45±1.60 kg/m2), were randomly assigned into HIIT (HIIT, n = 15), HIIT plus intermittent fastinf (HIIT+ IF, n = 16), or ntermittent Fasting (IF, n = 17) groups. HIIT training program were performed, 3 times/week with 80–95% HRpeak intensity in 14 min/sessions for 12 weeks. The 5:2 IF groups restricted energy intake for two non-consecutive days per week for 12 weeks. Serum levels of fasting glucose, insulin, insulin resistance, total cholesterol, triglycerides, low-density lipoprotein, high-density lipoprotein and bodycimpisition measurements (weight, body mass index) were measured before and after 12 weeks of study. The data were analyzed using the paired sample t-test and analysis of covariance (ANCOVA) at a level less than 0.05.
Results: Analysis of ANCOVA, significant reduction in weight, body mass index, serum levels of TC, TG, LDL-C in the HIIT + IF and IF groups compared to the HIIT alone group and significant increase in the HDL-C in the HIIT + IF and HIIT alone compared to the IF group (p>0.05). Although there was a significant decrease in the levels of fasting glucose, insulin and insulin resistance in all three groups after 12 weeks of study compared to the baseline (p>0.05), however, no significant difference was observed between the groups (p≥0.05).
Discussion: The results suggest that high-intensity interval training combined with intermittent calorie restriction (ICR) can reduce body composition and lipid profile more effectively than either HIIT or ICR alone in in obese women. The results of the present study showed that HIIT combined with IF can help to improve body composition and cardiometabolic risk markers in patients with MAFLD.
Keywords
Keywords: high-intensity interval training, intermittent fasting, Body composition, markers of cardiometabolic risk, patients with metabolic-associated fatty liver disease