پایداری اقتصادی کسب و کار گردشگری ورزشی: نقش فناوری لمسی، کارآفرینی اجرایی و میانجی تخصص
پذیرفته شده برای ارائه شفاهی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.48308/ths.2024.9776
کد مقاله : 1071-THS
نویسندگان
1دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت جهانگردی، دانشکده گردشگری، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
2استادیار مدیریت جهانگردی، دانشکده گردشگری، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
چکیده
مقدمه: هدف از این پژوهش بررسی نقش فناوری لمسی، کارآفرینی اجرایی و میانجی تخصص در پایداری اقتصادی کسب و کار گردشگری ورزشی بود.
روششناسی: روش پژوهش توصیفی و از نظر هدف پژوهش از دسته تحقیقات کاربردی است و با توجه به سنجش رابطه بین متغیرها از نوع همبستگی و به روش معادلات ساختاری است. جامعه آماری شامل کلیه صاحبنظران و متخصصان آگاه به مسائل گردشگری ورزشی (اساتید گردشگری، صاحب نظر در گردشگری ورزشی، کارشناسان انجمن گردشگری ورزشی، صاحبان کسب و کار در بازار گردشگری و ورزش) در پنج منطقه (شمال، جنوب، شرق، غرب و مرکز) کشور بودند. برای تعیین حجم نمونه بر اساس تعداد قابل کفایت جهت مدلسازی در نرمافزار PLS به میزان 10 تا 20 برابر ابعاد ترسیم شده در مدل مفهومی برآورد شد. در نهایت از طریق نمونهگیری در دسترس و هدفمند، تعداد 216 پرسشنامه بهطور کامل تکمیل شده بود که مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. برای گردآوری اطلاعات اولیه جهت آزمون فرضیهها از پرسشنامههای پایداری اقتصادی (اتقیا و نظریان، 2024)، فناوری لمسی (مالچای و رایدل، 2022)، کارآفرینی اجرایی (دوبسن و مکلوسکی، 2020) و تخصص (گروس و وارلی، 2020) استفاده شد. روایی محتوایی یا صوری توسط 8 نفر از اساتید مدیریت ورزشی و 5 نفر از کارشناسان خبره در زمینه گردشگری تایید شد. همچنین پایایی ابزار با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ (78/0) تایید شد. از آزمونهای آمار توصیفی و استنباطی جهت تجزیه و تحلیل دادهها استفاده شد (نرمافزار 27 SPSS). در نهایت جهت مدلیابی و سنجش روابط چندگانه متغیرهای پژوهش از نرمافزار Smart PLS نسخه 4 استفاده شد. کلیه فرضیهها در سطح 5/0≥p آزمون شدهاند.
یافتهها: نتایج نشان داد که متغیرهای فناوری لمسی (21/3) و کارآفرینی اجرایی (17/2)؛ بهطور مستقیم اثر مثبت و معنیداری بر پایداری اقتصادی کسب و کار گردشگری ورزشی دارد. همچنین بعد تخصص بر پایداری اقتصادی کسب و کار گردشگری ورزشی (26/4) بهطور مستقیم اثر مثبت و معناداری دارد. همچنین اثر کلی متغیر متغیرهای فناوری لمسی (12/4) و کارآفرینی اجرایی (73/3)؛ بر پایداری اقتصادی کسب و کار گردشگری ورزشی بهطور غیرمستقیم از طریق متغیر میانجی تخصص معنیدار بود.
نتیجهگیری: با توجه به نتایج به دست آمده، کشور ایران را میتوان یکی از کشورهای با پتانسیل بالا (دریا خزر، خلیج فارس،جنگل، رشتهکوه البرز، زاگرس، کویر و رودهای خروشان) در زمینه گردشگری ورزشی خواند. از اینرو باید در زمینه تبدیل این پتانسیلها به عواملی جهت توسعه منابع مالی در مقاصد از طریق کارآفرینی اجرایی، تخصص عمل نمود و همچنین از پتانسیل بخش خصوصی برای حضور متخصصان و تحرک بخشی این صنعت و همچنین برای پایدار نمودن اقتصادی در کسب و کارهای مرتبط با گردشگری ورزشی در کشورمان بهره برد.
روششناسی: روش پژوهش توصیفی و از نظر هدف پژوهش از دسته تحقیقات کاربردی است و با توجه به سنجش رابطه بین متغیرها از نوع همبستگی و به روش معادلات ساختاری است. جامعه آماری شامل کلیه صاحبنظران و متخصصان آگاه به مسائل گردشگری ورزشی (اساتید گردشگری، صاحب نظر در گردشگری ورزشی، کارشناسان انجمن گردشگری ورزشی، صاحبان کسب و کار در بازار گردشگری و ورزش) در پنج منطقه (شمال، جنوب، شرق، غرب و مرکز) کشور بودند. برای تعیین حجم نمونه بر اساس تعداد قابل کفایت جهت مدلسازی در نرمافزار PLS به میزان 10 تا 20 برابر ابعاد ترسیم شده در مدل مفهومی برآورد شد. در نهایت از طریق نمونهگیری در دسترس و هدفمند، تعداد 216 پرسشنامه بهطور کامل تکمیل شده بود که مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. برای گردآوری اطلاعات اولیه جهت آزمون فرضیهها از پرسشنامههای پایداری اقتصادی (اتقیا و نظریان، 2024)، فناوری لمسی (مالچای و رایدل، 2022)، کارآفرینی اجرایی (دوبسن و مکلوسکی، 2020) و تخصص (گروس و وارلی، 2020) استفاده شد. روایی محتوایی یا صوری توسط 8 نفر از اساتید مدیریت ورزشی و 5 نفر از کارشناسان خبره در زمینه گردشگری تایید شد. همچنین پایایی ابزار با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ (78/0) تایید شد. از آزمونهای آمار توصیفی و استنباطی جهت تجزیه و تحلیل دادهها استفاده شد (نرمافزار 27 SPSS). در نهایت جهت مدلیابی و سنجش روابط چندگانه متغیرهای پژوهش از نرمافزار Smart PLS نسخه 4 استفاده شد. کلیه فرضیهها در سطح 5/0≥p آزمون شدهاند.
یافتهها: نتایج نشان داد که متغیرهای فناوری لمسی (21/3) و کارآفرینی اجرایی (17/2)؛ بهطور مستقیم اثر مثبت و معنیداری بر پایداری اقتصادی کسب و کار گردشگری ورزشی دارد. همچنین بعد تخصص بر پایداری اقتصادی کسب و کار گردشگری ورزشی (26/4) بهطور مستقیم اثر مثبت و معناداری دارد. همچنین اثر کلی متغیر متغیرهای فناوری لمسی (12/4) و کارآفرینی اجرایی (73/3)؛ بر پایداری اقتصادی کسب و کار گردشگری ورزشی بهطور غیرمستقیم از طریق متغیر میانجی تخصص معنیدار بود.
نتیجهگیری: با توجه به نتایج به دست آمده، کشور ایران را میتوان یکی از کشورهای با پتانسیل بالا (دریا خزر، خلیج فارس،جنگل، رشتهکوه البرز، زاگرس، کویر و رودهای خروشان) در زمینه گردشگری ورزشی خواند. از اینرو باید در زمینه تبدیل این پتانسیلها به عواملی جهت توسعه منابع مالی در مقاصد از طریق کارآفرینی اجرایی، تخصص عمل نمود و همچنین از پتانسیل بخش خصوصی برای حضور متخصصان و تحرک بخشی این صنعت و همچنین برای پایدار نمودن اقتصادی در کسب و کارهای مرتبط با گردشگری ورزشی در کشورمان بهره برد.
کلیدواژه ها
Title
Economic Sustainability of Sports Tourism Business: The Role of Touch Technology, Executive Entrepreneurship and Mediation of Expertise
Authors
Maryam Salehi Golbaghi, Sajad Ferdowsi
Abstract
Introduction: The purpose of this research was to investigate the role of touch technology, executive entrepreneurship and mediation of expertise in the economic sustainability of sports tourism business.
Methodology: The research method is descriptive and in terms of the purpose of the research, it is applied research, and according to the measurement of the relationship between the variables, it is of the correlation type and structural equation method. The statistical population includes all experts and specialists knowledgeable about sports tourism issues (tourism professors, sports tourism experts, sports tourism association experts, business owners in the tourism and sports market) in five regions (North, South, East, West and the center) of the country. To determine the sample size based on the sufficient number for modeling in PLS software, it was estimated to be 10 to 20 times the dimensions drawn in the conceptual model. Finally, through available and targeted sampling, 216 questionnaires were completely completed and analyzed. To collect primary information to test hypotheses from questionnaires of economic sustainability (Etghia and Nazarian, 2024), touch technology (Malchai and Raidel, 2022), executive entrepreneurship (Dobsen and McLoskey, 2020) and expertise (Gross and Varley, 2020) used. Content or face validity was confirmed by 8 sports management professors and 5 experts in the field of tourism. Also, the reliability of the tool was confirmed using Cronbach's alpha coefficient (0.78). Descriptive and inferential statistics tests were used for data analysis (SPSS 27 software). Finally, Smart PLS version 4 software was used to model and measure the multiple relationships of research variables. All hypotheses have been tested at the level of p≥0.5.
Findings: The results showed that the variables of touch technology (3.21) and executive entrepreneurship (2.17); It directly has a positive and significant effect on the economic sustainability of sports tourism business. Also, the dimension of specialization has a positive and significant effect on the economic sustainability of sports tourism business (4/26). Also, the general variable effect of touch technology variables (4/12) and executive entrepreneurship (3/73); It was significant on the economic sustainability of sports tourism business indirectly through the mediating variable of expertise.
Conclusion: According to the obtained results, Iran can be one of the countries with high potential (Caspian Sea, Persian Gulf, forest, Alborz mountain range, Zagros, desert and raging rivers) in the field of tourism. He studied sports. Therefore, in the field of transforming these potentials into factors for the development of financial resources in destinations through executive entrepreneurship, expertise should be used, and also the potential of the private sector for the presence of specialists and the mobility of this industry, as well as for economic stability in businesses. related to sports tourism in our country.
Methodology: The research method is descriptive and in terms of the purpose of the research, it is applied research, and according to the measurement of the relationship between the variables, it is of the correlation type and structural equation method. The statistical population includes all experts and specialists knowledgeable about sports tourism issues (tourism professors, sports tourism experts, sports tourism association experts, business owners in the tourism and sports market) in five regions (North, South, East, West and the center) of the country. To determine the sample size based on the sufficient number for modeling in PLS software, it was estimated to be 10 to 20 times the dimensions drawn in the conceptual model. Finally, through available and targeted sampling, 216 questionnaires were completely completed and analyzed. To collect primary information to test hypotheses from questionnaires of economic sustainability (Etghia and Nazarian, 2024), touch technology (Malchai and Raidel, 2022), executive entrepreneurship (Dobsen and McLoskey, 2020) and expertise (Gross and Varley, 2020) used. Content or face validity was confirmed by 8 sports management professors and 5 experts in the field of tourism. Also, the reliability of the tool was confirmed using Cronbach's alpha coefficient (0.78). Descriptive and inferential statistics tests were used for data analysis (SPSS 27 software). Finally, Smart PLS version 4 software was used to model and measure the multiple relationships of research variables. All hypotheses have been tested at the level of p≥0.5.
Findings: The results showed that the variables of touch technology (3.21) and executive entrepreneurship (2.17); It directly has a positive and significant effect on the economic sustainability of sports tourism business. Also, the dimension of specialization has a positive and significant effect on the economic sustainability of sports tourism business (4/26). Also, the general variable effect of touch technology variables (4/12) and executive entrepreneurship (3/73); It was significant on the economic sustainability of sports tourism business indirectly through the mediating variable of expertise.
Conclusion: According to the obtained results, Iran can be one of the countries with high potential (Caspian Sea, Persian Gulf, forest, Alborz mountain range, Zagros, desert and raging rivers) in the field of tourism. He studied sports. Therefore, in the field of transforming these potentials into factors for the development of financial resources in destinations through executive entrepreneurship, expertise should be used, and also the potential of the private sector for the presence of specialists and the mobility of this industry, as well as for economic stability in businesses. related to sports tourism in our country.
Keywords
Sports economy, tourism, sports business, Entrepreneurship, Technology