مقایسه زوایای مفاصل اندام تحتانی در بازیکنان بسکتبال دارای نقص داینامیک والگوس زانو در پستهای مختلف
پذیرفته شده برای پوستر
شناسه دیجیتال (DOI): 10.48308/ths.2024.9761
کد مقاله : 1052-THS
نویسندگان
1کارشناسی ارشد تمرینات اصلاحی و آسیب شناسی ورزشی (تمرینات اصلاحی) دانشکده تربیت بدنی گیلان دانشگاه گیلان کرمانشاه
2دکترای فیزیوتراپی دانشگاه گیلان. رشت
چکیده
چکیده
زمینه و هدف: پژوهشهای گذشته از این فرضیه که پست بازیکنان در تیم بسکتبال بر میزان آسیب دیدگی آنها تأثیر میگذارد، حمایت میکنند، با وجود این در مورد اینکه بازیکنان کدام پست در معرض خطر آسیب دیدگی بیشتری هستند، بین پژوهشگران اختلاف نظر وجود دارد. پژوهش حاضر با هدف مقایسه زوایای مفاصل اندام تحتانی در بازیکنان بسکتبال دارای نقص داینامیک والگوس زانو در پستهای مختلف انجام شده است.
روش کار: در این مطالعه 27 بازیکن بسکتبال دارای نقص داینامیک والگوس زانو در 3 گروه گارد (میانگین سن= 68/2 ± 77/19 سال، میانگین قد= 04/0 ± 77/1 سانتی متر و میانگین وزن= 10/5 ± 40/63 کیلوگرم) فوروارد (میانگین سن= 90/2 ± 22/20 سال، میانگین قد= 04/0 ± 187سانتی متر و میانگین وزن= 94/2 ± 80/76 کیلوگرم) و سنتر (میانگین سن= 27/3 ± 33/22 سال، میانگین قد= 04/0± 99/1 سانتی متر و میانگین وزن= 42/18± 84/98 کیلوگرم) و در دامنه سنی 16 تا 26 سال به صورت غیرتصادفی هدفمند انتخاب شدند. ویژگیهای آنتروپومتری بازیکنان شامل قد، وزن، عرض شانه، عرض لگن، فاصله ASIS ها، طول اندام تحتانی، زاویه Q، عرض کندیل زانو و مچ پا اندازه گیری شد. برای ارزیابی زوایای اندام تحتانی در دو صفحه ساجیتال و فرونتال از تصویربرداری توسط دو دوربین دیجیتال در فاصله 366 سانتی متری و با ارتفاع 105 سانتی متری نسبت به آزمودنی قرار گرفت و آزمودنیها سه پرش کانتر را انجام دادند. تحلیل آن با استفاده از نرمافزار کینوا انجام شد. جهت مقایسه میانگین متغیرهای پژوهش از آزمونهای تجزیه و تحلیل واریانس مختلط (2*3)، تجزیه و تحلیل واریانس یکراهه و تعقیبی بونفرونی استفاده شد. تمام آزمون فرضیات در سطح معناداری برابر یا کوچکتر از 05/0 انجام شد.
یافتهها: نتایج نشان داد که در زاویه مفصل ران اینیشیال کانتکت ( 537/0) و حداکثر فلکشن ران (891/0)، مفصل زانو اینیشیال کانتکت زانو ( 264/0) و حداکثر فلکشن زانو ( 321/0)، مفصل زانو والگوس اینیشیال کانتکت پای غالب (059/0) و غیرغالب (490/0)، مفصل زانو والگوس حداکثر فلکشن پای غالب (872/0) و غیرغالب ( 552/0)، مفصل مچ پا اینیشیال کانتکت ( 116/0) و حداکثر فلکشن مچ پا ( 393/0) بین سه گروه تفاوت معنی داری وجود ندارد.
نتیجهگیری: بر اساس نتایج پژوهش حاضر، تفاوت معناداری در زوایای مفاصل اندام تحتانی 3 گروه گارد، فوروارد و سنتر وجود نداشته است. بنابراین پستهای مختلف بسکتبال نمیتواند یک عامل خطر مهم در آسیبهای غیر برخوردی رباط صلیبی قدامی باشد.
زمینه و هدف: پژوهشهای گذشته از این فرضیه که پست بازیکنان در تیم بسکتبال بر میزان آسیب دیدگی آنها تأثیر میگذارد، حمایت میکنند، با وجود این در مورد اینکه بازیکنان کدام پست در معرض خطر آسیب دیدگی بیشتری هستند، بین پژوهشگران اختلاف نظر وجود دارد. پژوهش حاضر با هدف مقایسه زوایای مفاصل اندام تحتانی در بازیکنان بسکتبال دارای نقص داینامیک والگوس زانو در پستهای مختلف انجام شده است.
روش کار: در این مطالعه 27 بازیکن بسکتبال دارای نقص داینامیک والگوس زانو در 3 گروه گارد (میانگین سن= 68/2 ± 77/19 سال، میانگین قد= 04/0 ± 77/1 سانتی متر و میانگین وزن= 10/5 ± 40/63 کیلوگرم) فوروارد (میانگین سن= 90/2 ± 22/20 سال، میانگین قد= 04/0 ± 187سانتی متر و میانگین وزن= 94/2 ± 80/76 کیلوگرم) و سنتر (میانگین سن= 27/3 ± 33/22 سال، میانگین قد= 04/0± 99/1 سانتی متر و میانگین وزن= 42/18± 84/98 کیلوگرم) و در دامنه سنی 16 تا 26 سال به صورت غیرتصادفی هدفمند انتخاب شدند. ویژگیهای آنتروپومتری بازیکنان شامل قد، وزن، عرض شانه، عرض لگن، فاصله ASIS ها، طول اندام تحتانی، زاویه Q، عرض کندیل زانو و مچ پا اندازه گیری شد. برای ارزیابی زوایای اندام تحتانی در دو صفحه ساجیتال و فرونتال از تصویربرداری توسط دو دوربین دیجیتال در فاصله 366 سانتی متری و با ارتفاع 105 سانتی متری نسبت به آزمودنی قرار گرفت و آزمودنیها سه پرش کانتر را انجام دادند. تحلیل آن با استفاده از نرمافزار کینوا انجام شد. جهت مقایسه میانگین متغیرهای پژوهش از آزمونهای تجزیه و تحلیل واریانس مختلط (2*3)، تجزیه و تحلیل واریانس یکراهه و تعقیبی بونفرونی استفاده شد. تمام آزمون فرضیات در سطح معناداری برابر یا کوچکتر از 05/0 انجام شد.
یافتهها: نتایج نشان داد که در زاویه مفصل ران اینیشیال کانتکت ( 537/0) و حداکثر فلکشن ران (891/0)، مفصل زانو اینیشیال کانتکت زانو ( 264/0) و حداکثر فلکشن زانو ( 321/0)، مفصل زانو والگوس اینیشیال کانتکت پای غالب (059/0) و غیرغالب (490/0)، مفصل زانو والگوس حداکثر فلکشن پای غالب (872/0) و غیرغالب ( 552/0)، مفصل مچ پا اینیشیال کانتکت ( 116/0) و حداکثر فلکشن مچ پا ( 393/0) بین سه گروه تفاوت معنی داری وجود ندارد.
نتیجهگیری: بر اساس نتایج پژوهش حاضر، تفاوت معناداری در زوایای مفاصل اندام تحتانی 3 گروه گارد، فوروارد و سنتر وجود نداشته است. بنابراین پستهای مختلف بسکتبال نمیتواند یک عامل خطر مهم در آسیبهای غیر برخوردی رباط صلیبی قدامی باشد.
کلیدواژه ها
Title
Comparison of lower limb joint angles in basketball players with dynamic knee valgus deficiency in different positions
Authors
Rashin Asadpour, Ali asghar Norasteh
Abstract
Abstract
Background and Objective: Past research supports the hypothesis that the position of basketball players affects their susceptibility to injury; however, there is disagreement among researchers regarding which positions are at greater risk of injury. The current study aims to compare the lower limb joint angles in basketball players with dynamic knee valgus deficiency across different positions.
Methodology: In this study, 27 basketball players with dynamic knee valgus deficiency were purposefully selected in three groups: guards (mean age=68/2 ± 77/19 years, mean height= 04/0 ± 77/1 cm ,and mean weight=10/5 ± 40/63 kg), forwards (mean age=20/22± 2/90 years, mean height= 187± 0/04 cm, and mean weight= 76/80± 2/94 kg ) and centers (mean age=27/3 ± 33/22 years, mean height= 1/99±0/04 cm, and mean weight= 98/84±18/42 kg), within the age range of 16 to 26 years. The anthropometric characteristics of the players, including height, weight, shoulder width, hip width, ASIS distance, lower limb length, Q angle, knee width, and ankle width, were measured. To evaluate the lower limb angles in the sagittal and frontal planes, imaging was performed using two digital cameras at a distance of 366 centimeters and a height of 105 centimeters relative to the subject, and the subjects performed three counter movement jumps. The analysis was conducted using Kinovea software. For comparing the mean variables of the study, mixed-design analysis of variance (2*3), one-way analysis of variance, and Bonferroni post hoc tests were utilized. All hypothesis tests were conducted at a significance level equal to or less than 0.05.
Findings: The results indicate that there is no significant difference in the initial contact angle of the hip joint (p = 0.537), maximum hip flexion (p = 0.891), initial contact angle of the knee joint (p = 0.264), maximum knee flexion (p = 0.321), initial contact angle of the ankle joint (p = 0.116), and maximum ankle flexion (p = 0.393) among the three groups. Additionally, there is no significant difference in the initial contact angle of the knee joint in dominant (p = 0.059) and non-dominant (p = 0.490) legs, as well as in the maximum knee flexion in dominant (p = 0.872) and non-dominant (p = 0.552) legs.
Conclusion: Based on the results of this study, no significant differences were observed in the lower limb joint angles among the three groups of guards, forwards, and centers. Therefore, different basketball positions may not be a significant risk factor for non-contact anterior cruciate ligament injuries.
Background and Objective: Past research supports the hypothesis that the position of basketball players affects their susceptibility to injury; however, there is disagreement among researchers regarding which positions are at greater risk of injury. The current study aims to compare the lower limb joint angles in basketball players with dynamic knee valgus deficiency across different positions.
Methodology: In this study, 27 basketball players with dynamic knee valgus deficiency were purposefully selected in three groups: guards (mean age=68/2 ± 77/19 years, mean height= 04/0 ± 77/1 cm ,and mean weight=10/5 ± 40/63 kg), forwards (mean age=20/22± 2/90 years, mean height= 187± 0/04 cm, and mean weight= 76/80± 2/94 kg ) and centers (mean age=27/3 ± 33/22 years, mean height= 1/99±0/04 cm, and mean weight= 98/84±18/42 kg), within the age range of 16 to 26 years. The anthropometric characteristics of the players, including height, weight, shoulder width, hip width, ASIS distance, lower limb length, Q angle, knee width, and ankle width, were measured. To evaluate the lower limb angles in the sagittal and frontal planes, imaging was performed using two digital cameras at a distance of 366 centimeters and a height of 105 centimeters relative to the subject, and the subjects performed three counter movement jumps. The analysis was conducted using Kinovea software. For comparing the mean variables of the study, mixed-design analysis of variance (2*3), one-way analysis of variance, and Bonferroni post hoc tests were utilized. All hypothesis tests were conducted at a significance level equal to or less than 0.05.
Findings: The results indicate that there is no significant difference in the initial contact angle of the hip joint (p = 0.537), maximum hip flexion (p = 0.891), initial contact angle of the knee joint (p = 0.264), maximum knee flexion (p = 0.321), initial contact angle of the ankle joint (p = 0.116), and maximum ankle flexion (p = 0.393) among the three groups. Additionally, there is no significant difference in the initial contact angle of the knee joint in dominant (p = 0.059) and non-dominant (p = 0.490) legs, as well as in the maximum knee flexion in dominant (p = 0.872) and non-dominant (p = 0.552) legs.
Conclusion: Based on the results of this study, no significant differences were observed in the lower limb joint angles among the three groups of guards, forwards, and centers. Therefore, different basketball positions may not be a significant risk factor for non-contact anterior cruciate ligament injuries.
Keywords
Dynamic Knee Valgus, Different positions, Lower limb, basketball