مقایسه ی تاثیر دو پروتکل خودرهاسازی مایوفاشیال و ماساژ بر میزان درد ناشی از نقاط ماشهای در زنان دارای سندرم درد مایوفاشیال عضلهی ذوزنقه
پذیرفته شده برای ارائه شفاهی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.48308/ths.2024.9757
کد مقاله : 1046-THS
نویسندگان
دانشگاه شهید بهشتی
چکیده
مقدمه: سندرم درد مایوفاشیال به وضعیتی گفته می شود که ناشی از نودولهایی حساس ملقب به نقاط ماشهای در بافت سفت شده عضلانی است(1). وجود این نقاط می تواند سبب بروز عوارضی چون پدیده پردردی، درد انتشاری، محدودیت دامنهی حرکتی و سفتی مفاصل در ناحیهی عضلهی درگیر به نقاط ماشهای، ضعف عضلانی و اختلالات حس عمقی و به دنبال آن کاهش هماهنگی شود(2). این موضوع می تواند بر کیفیت عملکرد افراد و کیفیت حضور آنها در اجتماع تاثیرگذار شود. روشهای درمانی متعدد به منظور کاهش عوارض این نقاط پیشنهاد شده است که از جمله مطرح ترین آنها خودرهاسازی مایوفاشیال و ماساژ است. بر این اساس مطالعهی حاضر به مقایسهی تاثیر این دو روش در کاهش درد ناشی از نقاط ماشهای در زنان پرداخته است.
روش شناسی: افراد تحت بررسی شامل 45 زن مبتلا به نقاط ماشهای فعال در عضلهی ذوزنقه است که به طور تصادفی در سه گروه کنترل، خودرهاسازی مایوفاشیال و ماساژ قرار گرفتند. گروه های تجربی به مدت 5 جلسه تحت مداخلات مورد نظر قرار گرفتند. در مرحله پیشآزمون و پسآزمون میزان درد ناشی از نقاط ماشهای آزمودنیها توسط پرسشنامه کوتاه درد(BPI) مورد سنجش قرار گرفت.
نتایج: نتایج بدست آمده توسط آزمونهای انکووا و آزمون تعقیبی بونفرونی نشان داد که هردو مداخلهی ماساژ و خودرهاسازی مایوفاشیال به شکل معنی دار میتواند برنمرهی درد پرسشنامه کوتاه درد تاثیرگذار باشد(P<0/05).
نتیجه گیری: هردو روش خودرهاسازی مایوفاشیال و ماساژ بر کاهش نمرهی پرسشنامه کوتاه درد و کاهش عوارض دردناک نقاط ماشهای تاثیرگذار هستند در نتیجه متخصصان میتوانند هر دو روش نام برده به منظور کاهش درد استفاده کنند.
روش شناسی: افراد تحت بررسی شامل 45 زن مبتلا به نقاط ماشهای فعال در عضلهی ذوزنقه است که به طور تصادفی در سه گروه کنترل، خودرهاسازی مایوفاشیال و ماساژ قرار گرفتند. گروه های تجربی به مدت 5 جلسه تحت مداخلات مورد نظر قرار گرفتند. در مرحله پیشآزمون و پسآزمون میزان درد ناشی از نقاط ماشهای آزمودنیها توسط پرسشنامه کوتاه درد(BPI) مورد سنجش قرار گرفت.
نتایج: نتایج بدست آمده توسط آزمونهای انکووا و آزمون تعقیبی بونفرونی نشان داد که هردو مداخلهی ماساژ و خودرهاسازی مایوفاشیال به شکل معنی دار میتواند برنمرهی درد پرسشنامه کوتاه درد تاثیرگذار باشد(P<0/05).
نتیجه گیری: هردو روش خودرهاسازی مایوفاشیال و ماساژ بر کاهش نمرهی پرسشنامه کوتاه درد و کاهش عوارض دردناک نقاط ماشهای تاثیرگذار هستند در نتیجه متخصصان میتوانند هر دو روش نام برده به منظور کاهش درد استفاده کنند.
کلیدواژه ها
Title
Comparison the effect of two protocols of myofascial self-release and massage on the pain caused by trigger points in women with myofascial pain syndrome of the trapezius muscle.
Authors
Fariborz Hovanloo, Sara Matinfard
Abstract
Introduction: Myofascial pain syndrome is a condition caused by hyper sensitive nodules called trigger points in stiff muscle fibers and fascia (1). The presence of these Trigger points can cause complications such as hyperalgesia, diffuse pain, restricted range of motion, muscle weakness and proprioceptive disorders, followed by loss of coordination. (2). This kind of complications can affect the quality of people's performance and social participations. Several treatment methods have been proposed to reduce these complications, among which the most prominent ones are myofascial self-release and massage. Both of these method can have promising effects on myofascial pain complication However, no study has been done to identify the most effective one. Based on this, the present study compares the effect of these two methods in reducing pain caused by trigger points in women.
Methodology: The subjects under investigation include 45 women with active trigger points in the trapezius muscle, who were randomly assigned to three groups: control, myofascial self-release, and massage. Experimental groups were subjected to interventions for 5 sessions. In the pre-test and post-test stages, the amount of pain caused by the subjects' trigger points was measured by the Brief Pain Questionnaire (BPI).
Results: The results obtained by ANOVA tests and Bonferroni's post hoc test showed that both massage and myofascial self-release interventions can significantly affect the pain score of the Brief Pain Questionnaire (P<0.05).
Conclusion: Both myofascial self-release and massage are effective in reducing the score of the brief pain questionnaire and reducing the painful complications of trigger points.
Methodology: The subjects under investigation include 45 women with active trigger points in the trapezius muscle, who were randomly assigned to three groups: control, myofascial self-release, and massage. Experimental groups were subjected to interventions for 5 sessions. In the pre-test and post-test stages, the amount of pain caused by the subjects' trigger points was measured by the Brief Pain Questionnaire (BPI).
Results: The results obtained by ANOVA tests and Bonferroni's post hoc test showed that both massage and myofascial self-release interventions can significantly affect the pain score of the Brief Pain Questionnaire (P<0.05).
Conclusion: Both myofascial self-release and massage are effective in reducing the score of the brief pain questionnaire and reducing the painful complications of trigger points.
Keywords
Myofascial pain syndrome, myofascial self-release, Massage, short pain questionnaire