تأثیر خودگفتاری مبتنی بر کانون نمودن توجه بر تصویرسازی ذهنی و خودپنداری بدنی مردان فوتبالیست شهر کرکوک
پذیرفته شده برای پوستر
شناسه دیجیتال (DOI): 10.48308/ths.2024.9736
کد مقاله : 1013-THS
نویسندگان
1ایران، اسلام آباد غرب، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اسلام آباد غرب، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی
2کارشناس ارشد رفتار حرکتی، واحد کرمانشاه، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه، ایران
چکیده
چکیده:
ورزشکاران برای عملکرد بهینه در رقابتهای خود به توجه خوب و عالی نیاز دارند و عده کثیر از ورزشکاران به برنامه های تمرین خودگفتاری و یا خودگویی به عنوان راهی برای تقویت برنامه تمرینی سنتی خود روی آورده اند. هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر خودگفتاری مبتنی بر کانون نمودن توجه بر تصویرسازی ذهنی و خودپنداری بدنی مردان فوتبالیست شهر کرکوک بوده است. آزمودنیهای مطالعه حاضر 24 نفر از پسران فوتبالیست شهر کرکوک با دامنه سنی 16 تا 18 سال بودند که بر طبق معیارهای ورود به تحقیق و آگاهی کامل از مراحل اجرای کار انتخاب شدند و به صورت تصادفی در 2 گروه 12 نفره خودگفتاری آموزشی و کنترل قرار داده شدند. قبل از شروع پروتکل تمرینی آزمون یکپارچه عملکرد دیداری شنیداری جهت بررسی انواع توجه (انتخابی، تقسیم شده و مستمر) و همچنین امتیاز کسب شده از اجرای شوت به عنوان پیش آزمون برای همه شرکت کنندگان برگزار شد. گروه تمرینات خودگفتاری آموزشی به مدت 20 دقیقه در هر جلسه انجام دادند. گروه کنترل فعالیتهای عادی روزمره خود را انجام دادند. در پایان از همه گروه ها پس آزمون به عمل آمد. برای تعیین اختلاف بین پیش آزمون و پس آزمون هر یک از گروههای تجربی و کنترل از روش آماری t وابسته و مقایسه بین گروهی از آزمون t مستقل با استفاده از آخرین نسخه نرم افزار SPSS استفاده شد. پس از تجزیه و تحلیل فاکتورهای اندازه گیری شده نتایج نشان داد که تمرینات خودگفتاری مبتنی برکانونی نمودن توجه در مقایسه با گروه کنترل باعث بهبودی معناداری در تصویرسازی ذهنی و خودپنداری بدنی در پسران فوتبالیست شهر کرکوک شده است. بنابر این می توان تنیجه گرفت که مربیان از این تکتیک در جهت بهبود عملکرد و توجه ورزشکاران استفاده کنند.
ورزشکاران برای عملکرد بهینه در رقابتهای خود به توجه خوب و عالی نیاز دارند و عده کثیر از ورزشکاران به برنامه های تمرین خودگفتاری و یا خودگویی به عنوان راهی برای تقویت برنامه تمرینی سنتی خود روی آورده اند. هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر خودگفتاری مبتنی بر کانون نمودن توجه بر تصویرسازی ذهنی و خودپنداری بدنی مردان فوتبالیست شهر کرکوک بوده است. آزمودنیهای مطالعه حاضر 24 نفر از پسران فوتبالیست شهر کرکوک با دامنه سنی 16 تا 18 سال بودند که بر طبق معیارهای ورود به تحقیق و آگاهی کامل از مراحل اجرای کار انتخاب شدند و به صورت تصادفی در 2 گروه 12 نفره خودگفتاری آموزشی و کنترل قرار داده شدند. قبل از شروع پروتکل تمرینی آزمون یکپارچه عملکرد دیداری شنیداری جهت بررسی انواع توجه (انتخابی، تقسیم شده و مستمر) و همچنین امتیاز کسب شده از اجرای شوت به عنوان پیش آزمون برای همه شرکت کنندگان برگزار شد. گروه تمرینات خودگفتاری آموزشی به مدت 20 دقیقه در هر جلسه انجام دادند. گروه کنترل فعالیتهای عادی روزمره خود را انجام دادند. در پایان از همه گروه ها پس آزمون به عمل آمد. برای تعیین اختلاف بین پیش آزمون و پس آزمون هر یک از گروههای تجربی و کنترل از روش آماری t وابسته و مقایسه بین گروهی از آزمون t مستقل با استفاده از آخرین نسخه نرم افزار SPSS استفاده شد. پس از تجزیه و تحلیل فاکتورهای اندازه گیری شده نتایج نشان داد که تمرینات خودگفتاری مبتنی برکانونی نمودن توجه در مقایسه با گروه کنترل باعث بهبودی معناداری در تصویرسازی ذهنی و خودپنداری بدنی در پسران فوتبالیست شهر کرکوک شده است. بنابر این می توان تنیجه گرفت که مربیان از این تکتیک در جهت بهبود عملکرد و توجه ورزشکاران استفاده کنند.
کلیدواژه ها
Title
Investigating the effect of self-talk based on focusing attention on the mental imagery and physical self-image of male football players in Kirkuk
Authors
toraj mohammad zamani, Hazem Ismail Hossein
Abstract
Abstract
Athletes need good and excellent attention for optimal performance in their competitions, and many athletes have turned to self-talk training programs or self-talk as a way to strengthen their traditional training program. The purpose of the present research was to investigate the effect of self-talk based on focusing attention on the mental imagery and physical self-image of male football players in Kirkuk. The subjects of the current study were 24 football players from Kirkuk, aged between 16 and 18 years, who were selected according to the criteria for entering the research and full knowledge of the work implementation steps, and were randomly placed into 2 groups of 12 people, self-talk training and control. . Before starting the training protocol, an integrated test of visual and auditory performance was held to check the types of attention (selective, divided and continuous) as well as the score obtained from the shot performance as a pre-test for all participants. The group did educational self-talk exercises for 20 minutes in each session. The control group did their normal daily activities. At the end, a post-test was conducted for all groups. To determine the difference between the pre-test and the post-test of each of the experimental and control groups, the dependent t statistical method was used, and the independent t test was used to compare between groups using the latest version of SPSS software. After analyzing the measured factors, the results showed that self-talk exercises based on focussing attention compared to the control group caused a significant improvement in mental imagery and body self-image in football players in Kirkuk. Therefore, it can be concluded that coaches use this tactic to improve the performance and attention of athletes.
Athletes need good and excellent attention for optimal performance in their competitions, and many athletes have turned to self-talk training programs or self-talk as a way to strengthen their traditional training program. The purpose of the present research was to investigate the effect of self-talk based on focusing attention on the mental imagery and physical self-image of male football players in Kirkuk. The subjects of the current study were 24 football players from Kirkuk, aged between 16 and 18 years, who were selected according to the criteria for entering the research and full knowledge of the work implementation steps, and were randomly placed into 2 groups of 12 people, self-talk training and control. . Before starting the training protocol, an integrated test of visual and auditory performance was held to check the types of attention (selective, divided and continuous) as well as the score obtained from the shot performance as a pre-test for all participants. The group did educational self-talk exercises for 20 minutes in each session. The control group did their normal daily activities. At the end, a post-test was conducted for all groups. To determine the difference between the pre-test and the post-test of each of the experimental and control groups, the dependent t statistical method was used, and the independent t test was used to compare between groups using the latest version of SPSS software. After analyzing the measured factors, the results showed that self-talk exercises based on focussing attention compared to the control group caused a significant improvement in mental imagery and body self-image in football players in Kirkuk. Therefore, it can be concluded that coaches use this tactic to improve the performance and attention of athletes.
Keywords
educational self-talk based on focusing attention, mental image, body self-concept