تعیین تأثیر ماندگار تمرینات مقاومتی هم طول و کوتاه شونده بر تعادل پویا و تعادل عملکردی زنان سالمند
پذیرفته شده برای پوستر
شناسه دیجیتال (DOI): 10.48308/ths.2024.9731
کد مقاله : 1002-THS
نویسندگان
دانشگاه شهید بهشتی
چکیده
1. اهداف: دوران سالمندی با کاهش ظرفیت فیزیولوژیکی و عملکردی در ارتباط است که میتواند باعث افزایش ناتوانی، کاهش تعادل و افزایش افتادن شود؛ هدف این پژوهش مقایسه تأثیر تمرینات مقاومتی همطول و کوتاه شونده بر تعادل پویا و تعادل عملکردی پس از پایان دوره تمرینی و بعد از 2 ماه بی تمرینی در زنان سالمند بود.
2. موارد و روشها: 30 زن سالمند (5/7 ± 66/1) بدون سابقهی سقوط، بهصورت داوطلبانه در این مطالعه شرکت داشتند که بر اساس سن و نمره پیشآزمون تعادل بهطور همگن در 3 گروه مساوی قرار گرفتند. بعد از مرحلهی پیشآزمون، برنامه تمرینی در 18 جلسه که شامل سه جلسه در هفته بود اجرا و نمرات تعادل پویا با استفاده از دستگاه تعادل سنجبایودکس اندازهگیری شد، و نمرات تعادل عملکردی بهوسیلهی آزمون TUG در پسآزمون، 1 ماه و 2 ماه بعد از پایان تمرینات اندازهگیری شد. تحلیل دادهها با آزمون تحلیل واریانس عاملی مرکب( 3*2) و(3*3) ، و آزمون تعقیبی LSD (05/0 P) صورت پذیرفت.
3. یافتهها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که 6هفته تمرین مقاومتی هم طول و کوتاه شونده، تأثیر معناداری بر بهبود تعادل پویا(P:0/001) و تعادل عملکردی(P:0/001) زنان سالمند نسبت به گروه کنترل دارد. بهطوریکه تأثیر تمرینات هم طول بر تعادل پویا، بیشتر از تمرینات کوتاه شونده است. در مقابل تأثیر تمرینات کوتاه شونده بر تعادل عملکردی بیشتر از تمرینات هم طول بود. درنهایت نیز تأثیر تمرینات، دارای ماندگاری معنیداری بر تعادل عملکردی زنان سالمند دارد (P:0/001) که اختلاف بین اثر تمرینات به نفع تمرینات کوتاه شونده بود.
4. نتیجهگیری: تمرینات مقاومتی هم طول باعث بهبود تعادل پویا میشود، و تمرینات مقاومتی کوتاه شونده باعث بهبود تعادل عملکردی میگردد، که تأثیر این تمرینات نهتنها بلافاصله پس از دوره تمرین بلکه حتی تا 2 ماه بعد از پایان تمرینات همچنان بر تعادل عملکردی دارای ماندگاری است. درنتیجه این نوع تمرینات میتواند بهگونهای مؤثر و نسبتاً مقاوم نسبت به گذر زمان، خطر افتادن را در سالمندان کاهش میدهند.
2. موارد و روشها: 30 زن سالمند (5/7 ± 66/1) بدون سابقهی سقوط، بهصورت داوطلبانه در این مطالعه شرکت داشتند که بر اساس سن و نمره پیشآزمون تعادل بهطور همگن در 3 گروه مساوی قرار گرفتند. بعد از مرحلهی پیشآزمون، برنامه تمرینی در 18 جلسه که شامل سه جلسه در هفته بود اجرا و نمرات تعادل پویا با استفاده از دستگاه تعادل سنجبایودکس اندازهگیری شد، و نمرات تعادل عملکردی بهوسیلهی آزمون TUG در پسآزمون، 1 ماه و 2 ماه بعد از پایان تمرینات اندازهگیری شد. تحلیل دادهها با آزمون تحلیل واریانس عاملی مرکب( 3*2) و(3*3) ، و آزمون تعقیبی LSD (05/0 P) صورت پذیرفت.
3. یافتهها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که 6هفته تمرین مقاومتی هم طول و کوتاه شونده، تأثیر معناداری بر بهبود تعادل پویا(P:0/001) و تعادل عملکردی(P:0/001) زنان سالمند نسبت به گروه کنترل دارد. بهطوریکه تأثیر تمرینات هم طول بر تعادل پویا، بیشتر از تمرینات کوتاه شونده است. در مقابل تأثیر تمرینات کوتاه شونده بر تعادل عملکردی بیشتر از تمرینات هم طول بود. درنهایت نیز تأثیر تمرینات، دارای ماندگاری معنیداری بر تعادل عملکردی زنان سالمند دارد (P:0/001) که اختلاف بین اثر تمرینات به نفع تمرینات کوتاه شونده بود.
4. نتیجهگیری: تمرینات مقاومتی هم طول باعث بهبود تعادل پویا میشود، و تمرینات مقاومتی کوتاه شونده باعث بهبود تعادل عملکردی میگردد، که تأثیر این تمرینات نهتنها بلافاصله پس از دوره تمرین بلکه حتی تا 2 ماه بعد از پایان تمرینات همچنان بر تعادل عملکردی دارای ماندگاری است. درنتیجه این نوع تمرینات میتواند بهگونهای مؤثر و نسبتاً مقاوم نسبت به گذر زمان، خطر افتادن را در سالمندان کاهش میدهند.
کلیدواژه ها
Title
The long-lasting effect of isometric and concentric strength training on dynamic and functional balance in elderly women
Authors
nahid moghaddammanesh, maryam kavyani, alireza farsi
Abstract
Introduction: Elderly age is associated with a decrease in physiological and functional capacity. One of the problems of the elderly is a decrease in balance and an increase in static fluctuations.
Purpose: the purpose of this research was to determine the long-lasting effect of isometric and concentric strength training on dynamic and functional balance after 2 months training in elderly women.
Methodology: 30 elderly women aged (66.1 ± 5.7 years) participated voluntarily in this research. Participants were homogenously divided into three equal groups: isometric, isotonic and control. Training was performed during 18 sessions (40 minutes and 3 sessions each week). Participants examined before, after and 1 and 2 months after training sessions. Dynamic balance scores were measured by a Biodex balance system, and the functional balance scores were calculated by time up & go test (TUG). Data were analyzed by Mixed ANOVA with repeated measure (3 * 2) and (3 * 3).
Results: Isometric and concentric strength training had a significant increase in dynamic balance (P = 0.001) and functional balance (P = 0.001) in elderly women.The result showed that the effect of concentric on dynamic balance is more than the effect of isometric training on dynamic balance (MD:1). In contrast, the effect of isometric training on functional balance was higher than the effect of isometric training on functional balance. Training had continues effect on functional balance (p = 0.001).
Conclusion: resistance training improved balance. The positive effect of these exercises is not only immediately after the training period but even up to 2 months after the end of the training.
Purpose: the purpose of this research was to determine the long-lasting effect of isometric and concentric strength training on dynamic and functional balance after 2 months training in elderly women.
Methodology: 30 elderly women aged (66.1 ± 5.7 years) participated voluntarily in this research. Participants were homogenously divided into three equal groups: isometric, isotonic and control. Training was performed during 18 sessions (40 minutes and 3 sessions each week). Participants examined before, after and 1 and 2 months after training sessions. Dynamic balance scores were measured by a Biodex balance system, and the functional balance scores were calculated by time up & go test (TUG). Data were analyzed by Mixed ANOVA with repeated measure (3 * 2) and (3 * 3).
Results: Isometric and concentric strength training had a significant increase in dynamic balance (P = 0.001) and functional balance (P = 0.001) in elderly women.The result showed that the effect of concentric on dynamic balance is more than the effect of isometric training on dynamic balance (MD:1). In contrast, the effect of isometric training on functional balance was higher than the effect of isometric training on functional balance. Training had continues effect on functional balance (p = 0.001).
Conclusion: resistance training improved balance. The positive effect of these exercises is not only immediately after the training period but even up to 2 months after the end of the training.
Keywords
Strength training, Balance, Time up to go test(TUG), Biodex balance system, Elderly