چه کسی نوجوانان را در یادگیری مهارت های فوتبال هدایت می کند؟ والدین یا رسانه؟
پذیرفته شده برای ارائه شفاهی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.48308/ths.2024.10107
کد مقاله : 1494-THS
نویسندگان
دانشگاه گیلان
چکیده
مقدمه و هدف: با توجه به اینکه والدین نقش مهم و اثرگذاری در آموزش و پرورش فرزندان خود دارند و همچنین نسبت به آموزش مهارت های آن ها در زندگی به واسطه حس پدرانه و مادرانه و صرف هزینه های جانبی حساسیت های بسیاری از خود نشان می دهند. می توان اذعان داشت که در موفقیت ورزشکاران نوجوان علی رغم نقش موثر مربی و امکانات رفاهی، والدین نقش بسزایی در پیشرفت و روند موفق آن ها دارند. مطالعه حاضر به دنبال بررسی نقش و اثرگزاری والدین و رسانه در آموزش مهارت های ورزشی آن هاست.
روش: جامعه آماری این پژوهش همه بازیکنان نونهال آکادمی های فوتبال شهرستان رشت بودند که بر اساس پیش شرط های شرکت در پژوهش به تشخیص مربیان 60 ورزشکار نوجوان بین سنین 12 تا 14 که به طور منظم 2-3 بار تمرین در هفته به طور منظم حداقل در سال جاری در فوتبال پایه تمرین می کردند به همراه والدینشان در4 گروه با پروتکل یک ماهه شرکت داده شدند. ابتدا ورزشکاران تحت آزمون دریبلینگ Ughent به عنوان پیش آزمون قرار گرفتند و در طی 4 هفته والدین با نقش کنترل، مشارکت حضوری و استفاده از رسانه طبق دستورالعمل مربیان عمل کردند و سپس آزمون مجدد انجام شد.
نتایج: نتایج مطالعه حاضر نشان داد در عملکرد آزمون و آزمون مجدد گروه ورزشکارانی که از طریق رسانه به تماشای رقابت های فوتبال، آموزش های تصویری و مستندهای فوتبالی نشستند در سطح معنا داری 0/05 تفاوت معناداری وجود دارد و عملکرد بهتری داشتند نسبت به گروه کنترل و گروه ورزشکارانی که حضور فیزیکی والدینشان را در مسابقات و تمرینات میدیدند. و همچنین در عملکرد آزمون و آزمون مجدد گروه ورزشکارانی که هم رسانه و هم حضور فیزیکی والدین را همراه داشتند در سطح معنا داری 0/05 تفاوت معناداری وجود دارد و نتایج بهتری نسبت به سایرین بدست آوردند.
نتیجه گیری: در صورتی که والدین طبق برنامه و یک چارجوب منظم زمان کافی را به ورزشکاران برای مشاهده مسابقات فوتبال و سایر موارد ذکر شده در این حیطه را بدهند و نظارت کافی را داشته باشند می تواند نقش مکملی برای آموزش های حضوری و عملی توسط مربیان فوتبال باشد و نتایج بهتر و پیشرفت بیشتری را حاصل کنند. حضور فیزیکی والدین در تمرینات و مسابقات فرزندان به تنهایی کافی نیست و عدم ارتباط صحیح نتیجه عکس با آنچه انتظار می رود دارد. تعامل والدین و مربیان و فراهم ساختن برنامه و چارچوبی هدفمند در جهت بستر سازی برای ورزشکاران می تواند نتایج قابل توجهی بدست آورد. با این حال تحقیقات آینده در مورد نقش والدین و رسانه در آموزش انواع مهارت های ورزشی بسیار مهم می باشد.
روش: جامعه آماری این پژوهش همه بازیکنان نونهال آکادمی های فوتبال شهرستان رشت بودند که بر اساس پیش شرط های شرکت در پژوهش به تشخیص مربیان 60 ورزشکار نوجوان بین سنین 12 تا 14 که به طور منظم 2-3 بار تمرین در هفته به طور منظم حداقل در سال جاری در فوتبال پایه تمرین می کردند به همراه والدینشان در4 گروه با پروتکل یک ماهه شرکت داده شدند. ابتدا ورزشکاران تحت آزمون دریبلینگ Ughent به عنوان پیش آزمون قرار گرفتند و در طی 4 هفته والدین با نقش کنترل، مشارکت حضوری و استفاده از رسانه طبق دستورالعمل مربیان عمل کردند و سپس آزمون مجدد انجام شد.
نتایج: نتایج مطالعه حاضر نشان داد در عملکرد آزمون و آزمون مجدد گروه ورزشکارانی که از طریق رسانه به تماشای رقابت های فوتبال، آموزش های تصویری و مستندهای فوتبالی نشستند در سطح معنا داری 0/05 تفاوت معناداری وجود دارد و عملکرد بهتری داشتند نسبت به گروه کنترل و گروه ورزشکارانی که حضور فیزیکی والدینشان را در مسابقات و تمرینات میدیدند. و همچنین در عملکرد آزمون و آزمون مجدد گروه ورزشکارانی که هم رسانه و هم حضور فیزیکی والدین را همراه داشتند در سطح معنا داری 0/05 تفاوت معناداری وجود دارد و نتایج بهتری نسبت به سایرین بدست آوردند.
نتیجه گیری: در صورتی که والدین طبق برنامه و یک چارجوب منظم زمان کافی را به ورزشکاران برای مشاهده مسابقات فوتبال و سایر موارد ذکر شده در این حیطه را بدهند و نظارت کافی را داشته باشند می تواند نقش مکملی برای آموزش های حضوری و عملی توسط مربیان فوتبال باشد و نتایج بهتر و پیشرفت بیشتری را حاصل کنند. حضور فیزیکی والدین در تمرینات و مسابقات فرزندان به تنهایی کافی نیست و عدم ارتباط صحیح نتیجه عکس با آنچه انتظار می رود دارد. تعامل والدین و مربیان و فراهم ساختن برنامه و چارچوبی هدفمند در جهت بستر سازی برای ورزشکاران می تواند نتایج قابل توجهی بدست آورد. با این حال تحقیقات آینده در مورد نقش والدین و رسانه در آموزش انواع مهارت های ورزشی بسیار مهم می باشد.
کلیدواژه ها
Title
Who leads teenagers to learn football skills?
Parent or media?
Authors
Amin Salimi, Mina mallaei
Abstract
Introduction and Purpose:Considering the significant and influential role parents play in the education of their children as well as their sensitivity towards investing in their children's skill development due to their paternal and maternal instincts and the associated financial costs, it can be acknowledged that parents play a crucial role in the success of adolescent athletes despite the effective role of coaches and the availability of facilities.The present study aims to examine the role and impact of parents and media in the education of their children's football skills.
Method: The statistical population of this research was all youth players of football academies in Rasht city, and based on the prerequisites for participation in the research, 60 youth hall athletes between the ages of 12 and 14 years old were selected, who regularly practice 2-3 times a week. At least this year they were training in basic football. Athletes with their parents participated in 4 groups with a one-month protocol.. Initially, the athletes underwent a pre-test involving Ughent dribbling test. Over the subsequent four weeks, parents actively participated in their assigned groups, assuming responsibilities including control, in-person participation, and utilizing media resources. Following this intervention period, the participants underwent a post-test.
Result: The results of the present study showed that there is a significant difference in the performance of the test and re-test of the group of athletes who watched football competitions, video tutorials and football documentaries through the media at a significance level of 0.05 and they performed better than the control group and The group of athletes who saw the physical presence of their parents in competitions and trainings. Also, there is a significant difference in the performance of the test and retest of the group of athletes who had both the media and the physical presence of their parents with them at the significance level of 0.05 and they obtained better results than the others.
Conclusion: if parents allocate sufficient time according to a regular schedule for athletes to observe football matches and other mentioned activities in this realm along with adequate supervision, it could act as a complementary role to the in-person and practical teachings of football coaches that yield better results and greater progress. As a result, the mere attendance of parents at their children's training sessions and competitions is insufficient. Inadequate communication leads to outcomes contrary to what is initially expected. Collaboration between parents and coaches, with a targeted program and framework to support athletes, can lead to significant outcomes. It is crucial to emphasize the significance of future research focusing on the roles of parents and media in teaching various sports skills.
Method: The statistical population of this research was all youth players of football academies in Rasht city, and based on the prerequisites for participation in the research, 60 youth hall athletes between the ages of 12 and 14 years old were selected, who regularly practice 2-3 times a week. At least this year they were training in basic football. Athletes with their parents participated in 4 groups with a one-month protocol.. Initially, the athletes underwent a pre-test involving Ughent dribbling test. Over the subsequent four weeks, parents actively participated in their assigned groups, assuming responsibilities including control, in-person participation, and utilizing media resources. Following this intervention period, the participants underwent a post-test.
Result: The results of the present study showed that there is a significant difference in the performance of the test and re-test of the group of athletes who watched football competitions, video tutorials and football documentaries through the media at a significance level of 0.05 and they performed better than the control group and The group of athletes who saw the physical presence of their parents in competitions and trainings. Also, there is a significant difference in the performance of the test and retest of the group of athletes who had both the media and the physical presence of their parents with them at the significance level of 0.05 and they obtained better results than the others.
Conclusion: if parents allocate sufficient time according to a regular schedule for athletes to observe football matches and other mentioned activities in this realm along with adequate supervision, it could act as a complementary role to the in-person and practical teachings of football coaches that yield better results and greater progress. As a result, the mere attendance of parents at their children's training sessions and competitions is insufficient. Inadequate communication leads to outcomes contrary to what is initially expected. Collaboration between parents and coaches, with a targeted program and framework to support athletes, can lead to significant outcomes. It is crucial to emphasize the significance of future research focusing on the roles of parents and media in teaching various sports skills.
Keywords
Parental Participation, sports media, Coaches, Football, Skill