اثر شش هفته تمرین روی سطح شن بر الگویهای هماهنگی سگمنت ساق- ران و ساق-پا در دختران فوتسالیست نوجوان حین فاز اتکای دویدن
پذیرفته شده برای ارائه شفاهی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.48308/ths.2024.10098
کد مقاله : 1476-THS
نویسندگان
1;کارشناسی ارشد بیومکانیک ورزشی دانشکده تربیت بدنی دانشگاه مازندران واحد بابلسر،مازندران
2دانشیار، دانشکده تربیت بدنی دانشگاه مازندران واحد بابلسر،مازندران
چکیده
هدف این پژوهش بررسی اثر شش هفته تمرین روی سطح شن بر الگویهای هماهنگی سگمنت ساق- ران و ساق-پا در دختران فوتسالیست نوجوان حین فاز اتکای دویدن بود.
روش پژوهش: 11 نفر از بازیکنان دختر فوتسال نوجوان باشگاههای شهرستان نوشهر، با میانگین وزن 89/8±11/50 کیلوگرم (پیش آزمون) و 90/8 ±70/49 کیلوگرم (پس آزمون)، قد 68/90±15/154 سانتیمتر، سن 11-16 سال، در این تحقیق انتخاب شده و در یک برنامه تمرینی شش هفته ای منتخب روی سطح شن شرکت داده شدند. برنامه شش هفته ای شامل گرم کردن عمومی و اختصاصی و تمرینات سرعتی چابکی و دویدن بین موانع متناسب با الگوی رشته ورزشی بود. قبل و بعد از انجام تمرینات از آزمودنیها خواسته شد از فاصله 7 متری نسبت به صفحه نیروسنج با سرعت ترجیحی در آزمایشگاه بیومکانیک دانشگاه مازندران بدوند. شش دوربین ویدیو مختصات مکانی ... مارکر روی سگمنت های ران ، ساق و پا را ثبت نمودند. شاخص هماهنگی د کوپل حرکتی ران- ساق و ساق -پا با استفاده از روش وکتورکدینگ در چهار زیر فاز مرحله اتکا دویدن تعیین شد. سپس با استفاده از آزمون تی زوجی الگوهای هماهنگی در چهار زیر فاز دویدن قبل و بعد از برنامه تمرینی مقایسه شد (05/0>p).
یافتهها: تاثیر معنادار در شاخص هماهنگی ساق و ران در زیرفاز اول (01/0=p)، چرخش داخلی/خارجی سگمنت ساق و اینورژن / اورژن پا در زیرفاز اول (02/0=p) و زیرفاز چهارم (02/0=p) مرحله اتکای دویدن مشاهده گردید و در بقیه مراحل اثر معناداری وجود نداشت.
نتیجهگیری: در الگوی هماهنگی ران و ساق، در زیرفاز اول الگوی هماهنگی از غیرهمفازی به فاز سگمنتی ران و در الگوی هماهنگی پا و ساق، در زیر فاز اول و اوایل زیر فاز چهارم از غیرهمفازی به فاز سگمنت پا و در نیمه دوم زیر فاز چهارم ه از فاز سگمنتی ساق به همفازی تغییر یافت. یافته های نشان میدهد یک برنامه تمرینی مدون روی شن می تواند الگوی هماهنگی سگمنت های اندام تحتانی را حین دویدن تغییر دهد.
روش پژوهش: 11 نفر از بازیکنان دختر فوتسال نوجوان باشگاههای شهرستان نوشهر، با میانگین وزن 89/8±11/50 کیلوگرم (پیش آزمون) و 90/8 ±70/49 کیلوگرم (پس آزمون)، قد 68/90±15/154 سانتیمتر، سن 11-16 سال، در این تحقیق انتخاب شده و در یک برنامه تمرینی شش هفته ای منتخب روی سطح شن شرکت داده شدند. برنامه شش هفته ای شامل گرم کردن عمومی و اختصاصی و تمرینات سرعتی چابکی و دویدن بین موانع متناسب با الگوی رشته ورزشی بود. قبل و بعد از انجام تمرینات از آزمودنیها خواسته شد از فاصله 7 متری نسبت به صفحه نیروسنج با سرعت ترجیحی در آزمایشگاه بیومکانیک دانشگاه مازندران بدوند. شش دوربین ویدیو مختصات مکانی ... مارکر روی سگمنت های ران ، ساق و پا را ثبت نمودند. شاخص هماهنگی د کوپل حرکتی ران- ساق و ساق -پا با استفاده از روش وکتورکدینگ در چهار زیر فاز مرحله اتکا دویدن تعیین شد. سپس با استفاده از آزمون تی زوجی الگوهای هماهنگی در چهار زیر فاز دویدن قبل و بعد از برنامه تمرینی مقایسه شد (05/0>p).
یافتهها: تاثیر معنادار در شاخص هماهنگی ساق و ران در زیرفاز اول (01/0=p)، چرخش داخلی/خارجی سگمنت ساق و اینورژن / اورژن پا در زیرفاز اول (02/0=p) و زیرفاز چهارم (02/0=p) مرحله اتکای دویدن مشاهده گردید و در بقیه مراحل اثر معناداری وجود نداشت.
نتیجهگیری: در الگوی هماهنگی ران و ساق، در زیرفاز اول الگوی هماهنگی از غیرهمفازی به فاز سگمنتی ران و در الگوی هماهنگی پا و ساق، در زیر فاز اول و اوایل زیر فاز چهارم از غیرهمفازی به فاز سگمنت پا و در نیمه دوم زیر فاز چهارم ه از فاز سگمنتی ساق به همفازی تغییر یافت. یافته های نشان میدهد یک برنامه تمرینی مدون روی شن می تواند الگوی هماهنگی سگمنت های اندام تحتانی را حین دویدن تغییر دهد.
کلیدواژه ها
Title
The effect of a six-week training program the thigh-leg and leg-foot coordination patterns during stance phase of running on the sand in adolescent female futsal players
Authors
fatemeh javidaneh, Mansour Eslami
Abstract
Research Aim: the current study aimed to investigate the effect of six weeks training on the sand surface on the coordination patterns of the thigh-leg and leg-foot in teenage female futsal players during the stance phase of running.
Research Method: Kinematic data from eleven futsal teenage girl players with an average weight of 50.11 ± 8.89 Kg (pre test) and 49.70±8.90 Kg (post test), 154.15±90.66 cm height, age 11-16 years old were recorded by the six video cameras. the coordination patterns of the thigh-leg were determined by using the vector coding method in four sub-phases of the stance phase of running after and before a selected six-week training program on the sand surface. Paired t-test was used to compare the coordination of six coupling motions between pre and post-test in each sub-phases of running stance (p < 0.05).
Findings: A six-week training program on the sand surface significantly changed the coordination index in internal/external rotation of the leg and thigh segment in the first sub-phase (p = 0.01); internal/external rotation of the leg and inversion/eversion of the foot segment in the first and fourth sub-phase (p = 0.02) of the stance phase of running. However, no significant effect of the training program was observed in the other coupling motions.
Conclusion: The coordination pattern of the thigh-leg segment at the first sub-phase was anti-phase, so after the exercise program the thigh segment dominancy (close to the trank) could be observed. Furthermore, the coordination pattern of the foot-leg segment led to foot dominancy after the training on the sand during the first sub-phase. In the fourth sub-phase, finding showed that the leg-foot coordination pattern changed into foot dominancy and in-phase coordination after the exercise program.
Research Method: Kinematic data from eleven futsal teenage girl players with an average weight of 50.11 ± 8.89 Kg (pre test) and 49.70±8.90 Kg (post test), 154.15±90.66 cm height, age 11-16 years old were recorded by the six video cameras. the coordination patterns of the thigh-leg were determined by using the vector coding method in four sub-phases of the stance phase of running after and before a selected six-week training program on the sand surface. Paired t-test was used to compare the coordination of six coupling motions between pre and post-test in each sub-phases of running stance (p < 0.05).
Findings: A six-week training program on the sand surface significantly changed the coordination index in internal/external rotation of the leg and thigh segment in the first sub-phase (p = 0.01); internal/external rotation of the leg and inversion/eversion of the foot segment in the first and fourth sub-phase (p = 0.02) of the stance phase of running. However, no significant effect of the training program was observed in the other coupling motions.
Conclusion: The coordination pattern of the thigh-leg segment at the first sub-phase was anti-phase, so after the exercise program the thigh segment dominancy (close to the trank) could be observed. Furthermore, the coordination pattern of the foot-leg segment led to foot dominancy after the training on the sand during the first sub-phase. In the fourth sub-phase, finding showed that the leg-foot coordination pattern changed into foot dominancy and in-phase coordination after the exercise program.
Keywords
training program on the sand, Coordination, thigh-leg, leg-foot, Running