تاثیر برنامه تربیتی حرکتی بر انگیزه پیشرفت ورزشی دانش آموزان مقطع متوسطه اول
پذیرفته شده برای پوستر
شناسه دیجیتال (DOI): 10.48308/ths.2024.10066
کد مقاله : 1438-THS
نویسندگان
دانشگاه تهران
چکیده
تاثیر برنامه تربیتی حرکتی بر انگیزه پیشرفت ورزشی دانش آموزان مقطع متوسطه اول
میثم بیابانی1
1. کارشناس ارشد رفتار حرکتی، دانشکدة تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
مقدمه: در سال های اخیر، دانش آموزان بیشتری به ورزش فوتبال روی آورده اند و لزوم توجه همه جانبه به آموزش آنان ضروری به نظر می رسد. از اینرو پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر برنامه تربیتی حرکتی بر انگیزه پیشرفت ورزشی دانش آموزان فوتبالیست مقطع متوسطه اول انجام گرفت.
روش شناسی: روش مطالعه نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعۀ آماری را تمامی دانش آموزان مدارس مطهری و فارابی شهر کرج در سال 1402 تشکیل دادند. از بین آنان 54 نفر (27 نفر گروه آزمایش و 27 نفر گروه کنترل) بر اساس ملاک های ورود و به طور هدفمند انتخاب شدند و سپس در دو گروه آزمایش و گروه کنترل جایگزین شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامۀ انگیزة پیشرفت (هرمنس، 1970) بود. گروه آزمایشی، تحت آموزش برنامه تربیتی حرکتی در 16 جلسه قرار گرفتند و گروه کنترل در فهرست انتظار بودند. داده ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس با اندازه گیری مکرر تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها: نتایج نشان داد بین گروه آزمایش و گروه کنترل در مراحل پس آزمون و پیگیری تفاوت معنادار وجود دارد و برنامه تربیتی حرکتی موجب بهبود انگیزه پیشرفت دانش آموزان فوتبالیست مقطع متوسطه اول شد (P<0/05).
نتیجه گیری: بر اساس نتایج پژوهش حاضر برنامه تربیتی حرکتی میتواند برای بهبود انگیزه پیشرفت دانش آموزان فوتبالیست مقطع متوسطه اول کارامد باشد و توصیه می شود که طراحان برنامه در وزارت آموزش و پرورش در راستای بهبود انگیزه پیشرفت دانش آموزان فوتبالیست مقطع متوسطه اول از این روش استفاده کنند.
واژه کلیدی: انگیزه پیشرفت، برنامه تربیتی حرکتی، دانش آموزان
میثم بیابانی1
1. کارشناس ارشد رفتار حرکتی، دانشکدة تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
مقدمه: در سال های اخیر، دانش آموزان بیشتری به ورزش فوتبال روی آورده اند و لزوم توجه همه جانبه به آموزش آنان ضروری به نظر می رسد. از اینرو پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر برنامه تربیتی حرکتی بر انگیزه پیشرفت ورزشی دانش آموزان فوتبالیست مقطع متوسطه اول انجام گرفت.
روش شناسی: روش مطالعه نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعۀ آماری را تمامی دانش آموزان مدارس مطهری و فارابی شهر کرج در سال 1402 تشکیل دادند. از بین آنان 54 نفر (27 نفر گروه آزمایش و 27 نفر گروه کنترل) بر اساس ملاک های ورود و به طور هدفمند انتخاب شدند و سپس در دو گروه آزمایش و گروه کنترل جایگزین شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامۀ انگیزة پیشرفت (هرمنس، 1970) بود. گروه آزمایشی، تحت آموزش برنامه تربیتی حرکتی در 16 جلسه قرار گرفتند و گروه کنترل در فهرست انتظار بودند. داده ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس با اندازه گیری مکرر تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها: نتایج نشان داد بین گروه آزمایش و گروه کنترل در مراحل پس آزمون و پیگیری تفاوت معنادار وجود دارد و برنامه تربیتی حرکتی موجب بهبود انگیزه پیشرفت دانش آموزان فوتبالیست مقطع متوسطه اول شد (P<0/05).
نتیجه گیری: بر اساس نتایج پژوهش حاضر برنامه تربیتی حرکتی میتواند برای بهبود انگیزه پیشرفت دانش آموزان فوتبالیست مقطع متوسطه اول کارامد باشد و توصیه می شود که طراحان برنامه در وزارت آموزش و پرورش در راستای بهبود انگیزه پیشرفت دانش آموزان فوتبالیست مقطع متوسطه اول از این روش استفاده کنند.
واژه کلیدی: انگیزه پیشرفت، برنامه تربیتی حرکتی، دانش آموزان
کلیدواژه ها
Title
The effect of physical education program on the motivation of sports progress of first secondary students
Authors
Meysam Biabani
Abstract
The effect of physical education program on the motivation of sports progress of first secondary students
Meysam Biabani1
1. MSc in Motor Behavior, Faculty of Physical Education and Sport Sciences, University of Tehran, Tehran, Iran
Introduction: In recent years, more students have turned to football and it seems necessary to pay full attention to their education. Therefore, the present study was conducted with the aim of investigating the effect of physical education program on the motivation of sports progress of football players in the first secondary level.
Methodology: The method of semi-experimental study was pre-test-post-test and follow-up with a control group. All the students of Motahari and Farabi schools of Karaj city formed the statistical community in 1402. Among them, 54 people (27 people in the experimental group and 27 people in the control group) were selected based on the entry criteria and were then replaced in the two experimental groups and the control group. The research tool included the achievement motivation questionnaire (Hermans, 1970). The experimental group was trained in the movement training program in 16 sessions, and the control group was on the waiting list. The data were analyzed using covariance analysis with repeated measurements.
Results: The results showed that there is a significant difference between the experimental group and the control group in the post-test and follow-up stages, and the movement training program improved the motivation of the football players in the first secondary level (P<0.05).
Conclusion: Based on the results of the current research, the movement training program can be effective for improving the motivation of football players in the first secondary level, and it is recommended that the program designers in the Ministry of Education use this method in order to improve the motivation of the football players in the first secondary level.
Key words: progress motivation, physical education program, students
Meysam Biabani1
1. MSc in Motor Behavior, Faculty of Physical Education and Sport Sciences, University of Tehran, Tehran, Iran
Introduction: In recent years, more students have turned to football and it seems necessary to pay full attention to their education. Therefore, the present study was conducted with the aim of investigating the effect of physical education program on the motivation of sports progress of football players in the first secondary level.
Methodology: The method of semi-experimental study was pre-test-post-test and follow-up with a control group. All the students of Motahari and Farabi schools of Karaj city formed the statistical community in 1402. Among them, 54 people (27 people in the experimental group and 27 people in the control group) were selected based on the entry criteria and were then replaced in the two experimental groups and the control group. The research tool included the achievement motivation questionnaire (Hermans, 1970). The experimental group was trained in the movement training program in 16 sessions, and the control group was on the waiting list. The data were analyzed using covariance analysis with repeated measurements.
Results: The results showed that there is a significant difference between the experimental group and the control group in the post-test and follow-up stages, and the movement training program improved the motivation of the football players in the first secondary level (P<0.05).
Conclusion: Based on the results of the current research, the movement training program can be effective for improving the motivation of football players in the first secondary level, and it is recommended that the program designers in the Ministry of Education use this method in order to improve the motivation of the football players in the first secondary level.
Key words: progress motivation, physical education program, students
Keywords
progress motivation, physical education program, students