اثر تمرین هوازی با شدت های مختلف بر آنزیم های آسپارتات آمینوترانسفراز، آلکالین فسفاتاز، زمان پروترومبین در موش های ماده مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک
پذیرفته شده برای ارائه شفاهی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.48308/ths.2024.10037
کد مقاله : 1400-THS
نویسندگان
1دانشگاه علوم پزشکی شیراز - مدیریت تربیت بدنی
2استادیار فیزیولوژی ورزشی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد یادگار امام خمینی (ره) شهر ری، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
33. دکتری تخصصی فیزیولوژی ورزشی ،گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد یادگار امام خمینی (ره) شهر ری، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران
چکیده
مقدمه: سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) یکی از مهمترین اختلالات تولید مثلی و اندوکرین در زنان میباشد. اصلاح سبک زندگی، از جمله افزایش فعالیت بدنی، اولین رویکرد در مدیریت PCOS است. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر تمرین هوازی با شدتهای مختلف بر آنزیمهای کبدی و انعقادی در موشهای ماده مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک انجام شد.
مواد و روشها: تعداد 40سر موش ماده صحرایی نژاد ویستار با وزن20±180گرم که دارای 2 الی 3دوره متوالی سیکل استروس بودند، به دو گروه کنترل سالم(10=n) و پلی کیستیک(30=n) تقسیم شدند. سپس گروه پلی کیستیک به وسیله تزریق استرادیول والرات بعد از گذشت 60روز بیمار شدند و به تعداد مساوی در سه گروه کنترل پلی کیستیک، گروه تمرین با شدت کم (25متر در دقیقه) و گروه تمرین با شدت متوسط (28متر در دقیقه) قرار گرفتند. تمرینات شش جلسه در هفته و هر جلسه به مدت 60دقیقه برای مدت هشت هفته انجام گرفت. برای تجزیه و تحلیل دادهها از آزمون آنالیز واریانس و آزمون تعقیبی LSD استفاده شد.
یافتهها: نتایج نشان داد که بین میانگین مقادیر اسپارتات امینوترانسفراز موشهای ماده ویستار در گروههای مختلف تحقیق، تفاوت معنیداری وجود نداشت (057/0P=). همچنین بین میانگین مقادیر الکالین فسفات موشهای ماده ویستار در گروههای مختلف تحقیق، تفاوت معنیداری وجود نداشت (104/0P=). اگرچه، تغییرات زمان پروترومبین موشهای ماده ویستار در گروه تمرین با شدت کم نسبت به گروه تمرین با شدت متوسط به طور معنیداری کاهش یافت (008/0P=).
نتیجه گیری: کافی نبودن دورة مداخله ورزش(تواتر و شدت تمرینات) میتواند از جمله علل احتمالی عدم اثربخشی تمرین بر متغیرهای مذکور باشد.
مواد و روشها: تعداد 40سر موش ماده صحرایی نژاد ویستار با وزن20±180گرم که دارای 2 الی 3دوره متوالی سیکل استروس بودند، به دو گروه کنترل سالم(10=n) و پلی کیستیک(30=n) تقسیم شدند. سپس گروه پلی کیستیک به وسیله تزریق استرادیول والرات بعد از گذشت 60روز بیمار شدند و به تعداد مساوی در سه گروه کنترل پلی کیستیک، گروه تمرین با شدت کم (25متر در دقیقه) و گروه تمرین با شدت متوسط (28متر در دقیقه) قرار گرفتند. تمرینات شش جلسه در هفته و هر جلسه به مدت 60دقیقه برای مدت هشت هفته انجام گرفت. برای تجزیه و تحلیل دادهها از آزمون آنالیز واریانس و آزمون تعقیبی LSD استفاده شد.
یافتهها: نتایج نشان داد که بین میانگین مقادیر اسپارتات امینوترانسفراز موشهای ماده ویستار در گروههای مختلف تحقیق، تفاوت معنیداری وجود نداشت (057/0P=). همچنین بین میانگین مقادیر الکالین فسفات موشهای ماده ویستار در گروههای مختلف تحقیق، تفاوت معنیداری وجود نداشت (104/0P=). اگرچه، تغییرات زمان پروترومبین موشهای ماده ویستار در گروه تمرین با شدت کم نسبت به گروه تمرین با شدت متوسط به طور معنیداری کاهش یافت (008/0P=).
نتیجه گیری: کافی نبودن دورة مداخله ورزش(تواتر و شدت تمرینات) میتواند از جمله علل احتمالی عدم اثربخشی تمرین بر متغیرهای مذکور باشد.
کلیدواژه ها
تمرین هوازی؛ سندرم تخمدان پلی کیستیک؛ آسپارتات آمینوترانسفراز؛ آلکالین فسفاتاز؛ زمان پروترومبین؛ موش صحرایی
Title
The effect of aerobic training with different intensities on espartatoamino transferase, alkaline phosphate, enzymes Prothrombin time and coagulation in female rats with polycystic ovary syndrome (PCOS)
Authors
Maryamosadat Miri, Saeedeh Shadmehri, , shiva jahani golbar
Abstract
Introduction: Polycystic ovarian syndrome (PCOS) is one of the most important reproductive and endocrine disorders. Lifestyle modification, including increased physical activity, is the first approach in managing PCOS. The aim of this study was to examine the effect of aerobic training with different intensities on liver enzymes and coagulation in female rats with polycystic ovary syndrome (PCOS).
Methods and Materials: 40 female Wistar rats (180±20mg) with 2 to 3 consecutive estrous cycles during12 to 14 days were selected. The first two groups were divided into Healthy control (HC) (n=10) and polycystic (n=30) that got sick by estradiol valerate injection after 60 days. The polycystic groups were divided into three groups of Polycystic control (PCOSC), Low-intensity exercise (PCOS-LIE) and Moderate intensity exercise (PCOS-MIE). Exercises were performed in 6 sessions of 60 minutes per week for 8 weeks. The mice were anesthetized by injection of 5 ml of blood directly from the heart and the blood factors were measured through Elisa.
Results: The results showed that there was no significant difference between the mean values of aspartate transaminase in female rats in different groups (P=0.057). Also, there was no significant difference between the mean values of alkaline phosphate in female rats in different groups (P=.104). However, variations in prothrombin time of female rats in the low intensity training group were significantly reduced compared to the moderate intensity training group (P=0.008).
Conclusion: The inadequacy of the intervention period (frequency and intensity of exercise) can be one of the possible causes of the ineffectiveness of training on these variables.
Methods and Materials: 40 female Wistar rats (180±20mg) with 2 to 3 consecutive estrous cycles during12 to 14 days were selected. The first two groups were divided into Healthy control (HC) (n=10) and polycystic (n=30) that got sick by estradiol valerate injection after 60 days. The polycystic groups were divided into three groups of Polycystic control (PCOSC), Low-intensity exercise (PCOS-LIE) and Moderate intensity exercise (PCOS-MIE). Exercises were performed in 6 sessions of 60 minutes per week for 8 weeks. The mice were anesthetized by injection of 5 ml of blood directly from the heart and the blood factors were measured through Elisa.
Results: The results showed that there was no significant difference between the mean values of aspartate transaminase in female rats in different groups (P=0.057). Also, there was no significant difference between the mean values of alkaline phosphate in female rats in different groups (P=.104). However, variations in prothrombin time of female rats in the low intensity training group were significantly reduced compared to the moderate intensity training group (P=0.008).
Conclusion: The inadequacy of the intervention period (frequency and intensity of exercise) can be one of the possible causes of the ineffectiveness of training on these variables.
Keywords
Aerobic training, Polycystic Ovarian Syndrome, espartatoamino transferase, alkaline phosphate, Prothrombin time, Rats C