شناسایی راهکارهای توسعه ورزش‌های سنتی، آیینی و بومی محلی ایران

پذیرفته شده برای ارائه شفاهی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.48308/ths.2024.10009
کد مقاله : 1368-THS
نویسندگان
گروه مدیریت ورزشی، دانشکدة علوم ورزشی و تندرستی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
چکیده
ورزش‌ها و بازی‌های بومی و محلی فعالیت‌هایی هستند که منطبق بر نیازهای مختلف و متنوع و به‌تناسب اوضاع و شرایط اقلیمی و فرهنگی جوامع پدید آمده‌اند. این فعالیت‌ها به‌عنوان میراث ناملموس فرهنگی و معنوی بشر شناخته می‌شوند که باید مورد حفاظت و ارتقاء قرار گیرند. هدف تحقیق پیش رو مطالعه و شناسایی راهکارهای توسعه بین‌المللی ورزش‌های سنتی، آیینی و بومی محلی ایران بود که با روش کیفی انجام شد. برای رسیدن به هدف تحقیق با 47 نفر فرد خبره و مسئول در حوزه ورزش‌ها و بازی‌های بومی و محلی مصاحبه انجام شد. داده‌های حاصل از مصاحبه‌ها با روش تحلیل تم و الگوی کسلبری و نولان (2018) شامل کامپایل کردن (تدوین یا رونویسی)، جداسازی، گردآوری مجدد، تفسیر و نتیجه‌گیری مورد تجزیه‌وتحلیل واقع شد. کیفیت یافته‌ها با کدگذاری مجدد بخشی از داده‌ها و همچنین نظر مشارکت‌کنندگان مورد تائید قرار گرفت. مطابق یافته‌ها راهکارهای توسعه ورزش‌ها و بازی‌های بومی و محلی ایرانی شامل 5 راهبرد اصلی، 16 سیاست و 60 اقدام اجرایی بود. پنج راهبرد اصلی شامل ورزشی کردن، دیجیتالی کردن، توسعه با حفظ تنوع، توسعه علمی و تبدیل به ابزار آموزشی بود. راهبرد ورزشی کردن به تبدیل بازی‌های بومی و محلی مناطق مختلف کشور به رشته‌های ورزشی قانونمند و دارای ساختار یکسان اشاره می‌کرد. راهبرد دیجیتالی کردن؛ بازی‌های بومی و محلی مناطق مختلف کشور را به بازی‌های دیجیتالی با قابلیت اجرا در دستگاه‌های مختلف الکترونیکی تبدیل می‌کرد. در راهبرد توسعه با حفظ تنوع بازی‌های بومی و محلی مناطق مختلف کشور با حفظ همان تنوعی که دارند، مورد توسعه قرار می‌گیرند. راهبرد تبدیل به ابزار آموزشی؛ بازی‌های بومی و محلی را به یک ابزار آموزشی مناسب برای نیل به اهداف متعدد آموزشی در سطح مدارس و دانشگاه‌ها تبدیل می‌کرد. راهبرد توسعه علمی نیز به ارتقاء سطح آگاهی نسبت به جنبه‌های مختلف بازی‌های بومی و محلی مربوط می‌شد. بر اساس نتایج می‌توان گفت راهبرد توسعه با حفظ تنوع ایده‌آل‌ترین و مطلوب‌ترین راهبرد است؛ اما درعین‌حال سخت‌ترین، و هزینه‌برترین راهبرد نیز است که مشابهت بیشتری با مدل جشن‌ها که توسط محقق هندی پاندا در سال 2018 برای سازمان‌دهی نهادی ورزش‌ها و بازی‌های سنتی ارائه شده است.
کلیدواژه ها
 
Title
Identifying Strategies for Iran's Traditional, Ritual, and Local Sports and Games Development
Authors
Ehsan Mohamadi Turkmani
Abstract
Indigenous and local sports and games are activities that have been created to meet different and diverse needs and the climatic and cultural conditions of the communities. These activities are known as human beings' intangible cultural and spiritual heritage that must be protected and promoted. Therefore, the purpose of this study was to study and identify strategies for the international development of traditional, ritual, and local sports in Iran, which was done using a qualitative method. During the research, 47 experts and officials in indigenous and local sports and games were interviewed. We analyzed the data from the interviews using the thematic analysis method via the Castleberry and Nolen (2018) framework in five steps: compiling, disassembling, reassembling, interpreting, and concluding. The quality of the findings was confirmed by recoding part of the data and the confirmation of the participants. According to the findings, the strategies for developing Iranian indigenous sports and games included five main strategies, 16 policies, and 60 executive actions. The five main strategies included sportization, digitizing, diversifying development, scientific development, and converting to educational tools. The sportization strategy referred to the transformation of indigenous and local games in different parts of the country into legal and uniformly structured sports. The digitization strategy involved transforming indigenous and local games from various parts of the country into digital games compatible with various electronic devices. The development strategy preserves the diversity of indigenous and local games, allowing different regions of the country to develop while retaining their unique characteristics. The strategy of converting to educational tools made indigenous and local games a suitable tool for achieving various educational goals at the school and university levels. The scientific development strategy also aimed to increase awareness about diverse aspects of indigenous and local games. The results suggest that diversifying the development strategy is the most ideal and desirable approach. However, at the same time, it is also the most difficult and expensive strategy, which is more similar to the model of festivities presented by the Indian researcher Panda in 2018 for the institutional organization of traditional sports and games.
Keywords
Cultural Heritage, land, sportization, traditional sports