مقایسه تاثیر تمرینات کنترل حرکتی توام با آموزش درد و تمرینات بازآموزی پاسچرال بر درد، ترس از ‏حرکت و خودکارآمدی ترس در افراد دارای کمر درد مزمن غیر اختصاصی
پذیرفته شده برای ارائه شفاهی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.48308/ths.2024.10003
کد مقاله : 1362-THS
نویسندگان
1کارشناسی ارشد ‏/گروه آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشکده تربیتبدنی و علوم ورزشی، واحد کرج‏
2دانشیار آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی،دانشگاه خوارزمی ‏
3کارشناسی ارشد/ گروه آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشکده تربیتبدنی و علوم ورزشی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج
چکیده
مفدمه: کمردرد یک اختلال چند عاملی رایج در سراسر جهان است. در میان بیماران مبتلا به کمردرد، کمردرد مزمن بالاترین میزان بروز را دارد. شیوع کمردرد در طول زندگی تا 84٪ و کمردرد مزمن حدود 23٪ گزارش شده است. کمردرد مزمن با اثرات نامطلوب درمان ها، بار زیادی را برای بیماران به همراه دارد. اگرچه در سالهای اخیر پیشرفتهایی در ارزیابی و درمان این اختلال حاصل شده است، اما دستیابی به اثرات رضایتبخش درمان کمردرد مزمن همچنان چالشی برای محققان و پزشکان است. این مطالعه با هدف بررسی مقایسه تاثیر تمرینات کنترل حرکتی توام با آموزش درد و تمرینات بازآموزی پاسچرال بر درد، ترس از حرکت و خودکارآمدی ترس در افراد دارای کمر درد مزمن غیر اختصاصیمبتلا به کمردرد مزمن غیر اختصاصی انجام شد.
روش شناسی: 99 نفر فرد مبتلا به کمردرد مزمن غیر اختصاصی به روش نمونه های در دسترس و در 2 گروه تجربی و یک گروه کنترل (هر گروه 33 نفر) به صورت تصادفی انتخاب شدند. شاخصهای درد، ترس از حرکت و خودکار آمدگی به ترتیب با استفاده از مقیاس دیداری درد، مقیاس تمپا و پرسشنامه اصلی خودکارآمدی درد مورد ارزیابی قرار گرفتند. در ادامه، دو گروه تجربی به مدت 8 هفته به تمرین پرداختند. گروه کنترل فقط در تست های پیش آزمون و پس آزمون شرکت کردند. از روش آماری تحلیل کوواریانس مرکب به منظور تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد.
نتایج: یافته ها نشان داد که هر دو گروه تمرینی نسبت به گروه کنترل در درد، ترس از حرکت و خودکارآمدگی درد تاثیر معنی داری داشته اند؛ درصورتی که تمرینات کنترل حرکتی توام با آموزش درد تاثیر معنی دار بیشتری در ترس از حرکت و خودکارآمدی درد نسبت به تمرینات بازآموزی پاسچرال داشت.
نتیجه گیری: نتایج نشان داد هر دو گروه تجربی منجر به کاهش درد شده است؛ از سویی دیگر، بهبود ترس از حرکت و خودکارآمدی درد می تواند کمک شایانی در افراد مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی کند که با توجه به اثر بخشی تمرینات کنترل حرکتی توام با آموزش درد، به درمانگــران توصیــه مــی شــود در تدویــن برنامه هــای تمرینــی این تمرینات را مورد توجه قرار دهند.
روش شناسی: 99 نفر فرد مبتلا به کمردرد مزمن غیر اختصاصی به روش نمونه های در دسترس و در 2 گروه تجربی و یک گروه کنترل (هر گروه 33 نفر) به صورت تصادفی انتخاب شدند. شاخصهای درد، ترس از حرکت و خودکار آمدگی به ترتیب با استفاده از مقیاس دیداری درد، مقیاس تمپا و پرسشنامه اصلی خودکارآمدی درد مورد ارزیابی قرار گرفتند. در ادامه، دو گروه تجربی به مدت 8 هفته به تمرین پرداختند. گروه کنترل فقط در تست های پیش آزمون و پس آزمون شرکت کردند. از روش آماری تحلیل کوواریانس مرکب به منظور تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد.
نتایج: یافته ها نشان داد که هر دو گروه تمرینی نسبت به گروه کنترل در درد، ترس از حرکت و خودکارآمدگی درد تاثیر معنی داری داشته اند؛ درصورتی که تمرینات کنترل حرکتی توام با آموزش درد تاثیر معنی دار بیشتری در ترس از حرکت و خودکارآمدی درد نسبت به تمرینات بازآموزی پاسچرال داشت.
نتیجه گیری: نتایج نشان داد هر دو گروه تجربی منجر به کاهش درد شده است؛ از سویی دیگر، بهبود ترس از حرکت و خودکارآمدی درد می تواند کمک شایانی در افراد مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی کند که با توجه به اثر بخشی تمرینات کنترل حرکتی توام با آموزش درد، به درمانگــران توصیــه مــی شــود در تدویــن برنامه هــای تمرینــی این تمرینات را مورد توجه قرار دهند.
کلیدواژه ها
Title
Comparing Motor Control Training plus Pain Education and Postural Restoration on pain, ‎fear of movement, and pain self-efficacy in patients with chronic non-specific low back pain
Authors
Mojtaba Jahanshahi, Seyed Sadredin ‎ Shojaodin‎, Fatemeh Taghinezhad
Abstract
Background: Low back pain is a common multifactorial disorder worldwide. Among patients with back pain, chronic low back pain has the highest incidence rate. The lifetime prevalence of low back pain is reported to be up to 84% and chronic low back pain is about 23%. Chronic low back pain with adverse effects of treatments brings a lot of burden to patients. Although there have been advances in the evaluation and treatment of this disorder in recent years, achieving satisfactory effects of chronic low back pain treatment is still a challenge for researchers and doctors. This study compares motor control training plus pain education and postural restoration on pain, fear of movement, and pain self-efficacy in patients with chronic non-specific low back pain.
Methods: Ninety-nine participants with chronic non-specific LBP were recruited and randomly divided into the selected 2 experimental groups and a control group (33 people in each group) using available samples. The pain, fear of movement, and pain self-efficacy indicators were evaluated using the visual analogue scale, the Tempa scale, and the original pain self-efficacy questionnaire. In the following, two experimental groups trained for 8 weeks. However, the Control group received no intervention and only participated in the pre-test and post-test. The statistical method of composite covariance analysis was used to analyze the data.
Results: The findings showed that both training groups significantly affected pain, fear of movement, and pain self-efficacy compared to the control group. (p≤0.005) However, motor control training plus pain education had a more significant effect on fear of movement and pain self-efficacy than postural restoration exercises. (p≤0.005)
Conclusion: The results showed that both experimental groups led to a reduction in pain. On the other hand, improving the fear of movement and pain self-efficacy can be of great help to people suffering from non-specific chronic back pain. This is due to the effectiveness of motor control training plus pain education. Therapeutics are advised to pay attention to these exercises in the preparation of exercise programs.
Methods: Ninety-nine participants with chronic non-specific LBP were recruited and randomly divided into the selected 2 experimental groups and a control group (33 people in each group) using available samples. The pain, fear of movement, and pain self-efficacy indicators were evaluated using the visual analogue scale, the Tempa scale, and the original pain self-efficacy questionnaire. In the following, two experimental groups trained for 8 weeks. However, the Control group received no intervention and only participated in the pre-test and post-test. The statistical method of composite covariance analysis was used to analyze the data.
Results: The findings showed that both training groups significantly affected pain, fear of movement, and pain self-efficacy compared to the control group. (p≤0.005) However, motor control training plus pain education had a more significant effect on fear of movement and pain self-efficacy than postural restoration exercises. (p≤0.005)
Conclusion: The results showed that both experimental groups led to a reduction in pain. On the other hand, improving the fear of movement and pain self-efficacy can be of great help to people suffering from non-specific chronic back pain. This is due to the effectiveness of motor control training plus pain education. Therapeutics are advised to pay attention to these exercises in the preparation of exercise programs.
Keywords
Pain Education, Postural Restoration &lrm, Institute, Motor Control Training, Chronic low back &lrm, Pain