مقایسه تاثیر تمرینات کنترل حرکتی توام با آموزش درد و تمرینات بازآموزی پاسچرال بر درد، ترس از ‏حرکت و خودکارآمدی ترس در افراد دارای کمر درد مزمن غیر اختصاصی

پذیرفته شده برای ارائه شفاهی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.48308/ths.2024.10003
کد مقاله : 1362-THS
نویسندگان
1کارشناسی ارشد ‏/گروه آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشکده تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، واحد کرج‏
2دانشیار آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی،دانشگاه خوارزمی ‏
3کارشناسی ارشد/ گروه آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشکده تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج
چکیده
مفدمه: کمردرد یک اختلال چند عاملی رایج در سراسر جهان است. در میان بیماران مبتلا به کمردرد، کمردرد مزمن بالاترین ‏میزان بروز را دارد. شیوع کمردرد در طول زندگی تا 84٪ و کمردرد مزمن حدود 23٪ گزارش شده است. کمردرد مزمن با اثرات ‏نامطلوب درمان ها، بار زیادی را برای بیماران به همراه دارد. اگرچه در سال‌های اخیر پیشرفت‌هایی در ارزیابی و درمان این اختلال ‏حاصل شده است، اما دستیابی به اثرات رضایت‌بخش درمان کمردرد مزمن همچنان چالشی برای محققان و پزشکان است. این ‏مطالعه با هدف بررسی مقایسه تاثیر تمرینات کنترل حرکتی توام با آموزش درد و تمرینات بازآموزی ‏پاسچرال بر درد، ترس از ‏حرکت و خودکارآمدی ترس در افراد دارای کمر درد ‏مزمن غیر اختصاصیمبتلا به کمردرد مزمن غیر اختصاصی‎ ‎انجام شد‎.‎
روش شناسی: 99 نفر فرد مبتلا به کمردرد مزمن غیر اختصاصی به روش نمونه های در دسترس و در 2 گروه تجربی و یک ‏گروه کنترل (هر گروه 33 نفر) به صورت تصادفی انتخاب شدند. شاخص‌های درد، ترس از حرکت و خودکار آمدگی به ترتیب با ‏استفاده از مقیاس دیداری درد، مقیاس تمپا و پرسشنامه اصلی خودکارآمدی درد مورد ارزیابی قرار گرفتند. در ادامه، دو گروه ‏تجربی به مدت 8 هفته به تمرین پرداختند. گروه کنترل فقط در تست های پیش آزمون و پس آزمون شرکت کردند. از روش ‏آماری تحلیل کوواریانس مرکب به منظور تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. ‏
نتایج: یافته ها نشان داد که هر دو گروه تمرینی نسبت به گروه کنترل در درد، ترس از حرکت و خودکارآمدگی درد تاثیر معنی ‏داری داشته اند؛ درصورتی که تمرینات کنترل حرکتی توام با آموزش درد تاثیر معنی دار بیشتری در ترس از حرکت و ‏خودکارآمدی درد نسبت به تمرینات بازآموزی پاسچرال داشت.‏
نتیجه گیری: نتایج نشان داد هر دو گروه تجربی منجر به کاهش درد شده است؛ از سویی دیگر، بهبود ترس از حرکت و ‏خودکارآمدی درد می تواند کمک شایانی در افراد مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی کند که با توجه به اثر بخشی تمرینات ‏کنترل حرکتی توام با آموزش درد، به درمانگــران توصیــه مــی شــود در تدویــن برنامه هــای تمرینــی این تمرینات را مورد ‏توجه قرار دهند.‏
کلیدواژه ها
 
Title
Comparing Motor Control Training plus Pain Education and Postural Restoration on pain, ‎fear of movement, and pain self-efficacy in patients with chronic non-specific low back pain
Authors
Mojtaba Jahanshahi, Seyed Sadredin ‎ Shojaodin‎, Fatemeh Taghinezhad
Abstract
Background:‎‏ ‏Low back pain is a common multifactorial disorder worldwide. Among patients ‎with back pain, chronic low back pain has the highest incidence rate. The lifetime prevalence of ‎low back pain is reported to be up to 84% and chronic low back pain is about 23%. Chronic low ‎back pain with adverse effects of treatments brings a lot of burden to patients. Although there ‎have been advances in the evaluation and treatment of this disorder in recent years, achieving ‎satisfactory effects of chronic low back pain treatment is still a challenge for researchers and ‎doctors. This study compares motor control training plus pain education and postural restoration ‎on pain, ‎fear of movement, and pain self-efficacy in patients with chronic non-specific low back ‎pain.‎
Methods: Ninety-nine participants with chronic non-specific LBP were recruited and randomly ‎divided into the selected 2 experimental groups and a control group (33 people in each group) ‎using available samples. The pain, fear of movement, and pain self-efficacy indicators were ‎evaluated using the visual analogue scale, the Tempa scale, and the original pain self-efficacy ‎questionnaire. In the following, two experimental groups trained for 8 weeks. However, the ‎Control group received no intervention and only participated in the pre-test and post-test. The ‎statistical method of composite covariance analysis was used to analyze the data.‎
Results: The findings showed that both training groups significantly affected pain, fear of ‎movement, and pain self-efficacy compared to the control group. (p≤0.005) However, motor ‎control training plus pain education ‎ had a more significant effect on fear of movement and pain ‎self-efficacy than postural restoration exercises.‎ (p≤0.005)‎‏ ‏
Conclusion: The results showed that both experimental groups led to a reduction in pain. On the ‎other hand, improving the fear of movement and pain self-efficacy can be of great help to people ‎suffering from non-specific chronic back pain. This is due to the effectiveness of motor control ‎training plus pain education. Therapeutics are advised to pay attention to these exercises in the ‎preparation of exercise programs.‎
Keywords
Pain Education, Postural Restoration &lrm, Institute, Motor Control Training, Chronic low back &lrm, Pain