اثر تمرینات ترکیبی بر عملکرد قدرتی بالاتنه و پایین تنه زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس
پذیرفته شده برای ارائه شفاهی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.48308/ths.2024.9973
کد مقاله : 1329-THS
نویسندگان
1دانشگاه شهید مدنی آذربایجان
2ذانشگاه شهید مدنی آذربایجان
چکیده
مقدمه: مشکلات اصلی ناشی از ضعف و کاهش قدرت عضلانی در بیماران مبتلایان به MS، افزایش خستگی، اختلال در کنترل تعادل و محدودیت در حرکت می باشد. ضعف عضلانی به دلیل درگیر شدن قسمتهای حرکتی در مغز و نخاع و همچنین کم تحرکی در این بیماران رخ می دهد. استفاده از تمرینات ورزشی در جهت تقویت عضلات بالاتنه و پایین تنه ممکن است نقش موثری در بهبود عملکرد حرکتی این بیماران داشته باشد.
روش شناسی: جامعه آماری پژوهش حاضر شامل بیماران20 تا 40 سال مبتلا به اماس قطعی (بر اساس معیارهای مک دونالد 2010) و عضو انجمن اماس استان آذربایجان شرقی(ساکن تبریز) بود که تعداد 30 نفر پس از غربالگری انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه تمرین (15 نفر) و کنترل (15 نفر) قرار گرفتند. معیارهای ورود به مطالعه شامل: دارا بودن مقیاس EDSS یا مقیاس وضعیت ناتوانی گسترده کمتر از 5 (5>) بر اساس معاینه عصبی توسط پزشک بالینی و توانایی جا به جایی مستقل بدون استفاده از کمک بود. تمرینات ترکیبی با رعایت دستورالعملهای کالج پزشکی ورزشی آمریکا (ACSM) برای بیماران اماس، به مدت دوازده هفته ، فرکانس سه روز در هفته و مدت یک ساعت در هر جلسه، شامل ترکیب تمرینات استقامتی(پیاده وری و ایروبیک)، مقاومتی، انعطاف پذیری، تعادل و تنفسی بود. تمرینات مقاومتی به کمک تراباند (رنگ زرد) ، 1 الی 3 ست با 8 الی 15 تکرار و با افزایش بار تعداد ست و تکرارها طی هفته ها انجام شد. تمرینات تعادل در وضعیت ایستاده و پویا و تمرینات کششی در وضعیت نشسته به همراه کنترل تنفس بود. برای اندازهگیری قدرت دست آزمودنیها از دینامومتر دستی Camry EH101 و برای اندازهگیری قدرت عضلات پایین تنه از دینامومتر FiTRO Back Dynamometer استفاده شد. نتایج به کمک آزمون آنکوا در سطح معناداری 50/0>p تجزیه و تحلیل شدند.
نتایج : تفاوت معنداری بین قدرت دست راست(53.27=F ، 0.001=P) و چپ(12.58=F، 0.002=P) و همچنین عضلات پا(0.34.93=F ، 0.001=r) بین دو گروه تمرین و کنترل مشاهده شد.
نتیجه گیری : تمرینات ترکیبی میتواند در بهبود قدرت عضلات بالاتنه و پایین تنه بیماران مبتلا به ام اس موثر باشند و از این رو این نوع تمرینات جهت بهبود عملکرد حرکتی در این بیماران توصیه میگردد.
روش شناسی: جامعه آماری پژوهش حاضر شامل بیماران20 تا 40 سال مبتلا به اماس قطعی (بر اساس معیارهای مک دونالد 2010) و عضو انجمن اماس استان آذربایجان شرقی(ساکن تبریز) بود که تعداد 30 نفر پس از غربالگری انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه تمرین (15 نفر) و کنترل (15 نفر) قرار گرفتند. معیارهای ورود به مطالعه شامل: دارا بودن مقیاس EDSS یا مقیاس وضعیت ناتوانی گسترده کمتر از 5 (5>) بر اساس معاینه عصبی توسط پزشک بالینی و توانایی جا به جایی مستقل بدون استفاده از کمک بود. تمرینات ترکیبی با رعایت دستورالعملهای کالج پزشکی ورزشی آمریکا (ACSM) برای بیماران اماس، به مدت دوازده هفته ، فرکانس سه روز در هفته و مدت یک ساعت در هر جلسه، شامل ترکیب تمرینات استقامتی(پیاده وری و ایروبیک)، مقاومتی، انعطاف پذیری، تعادل و تنفسی بود. تمرینات مقاومتی به کمک تراباند (رنگ زرد) ، 1 الی 3 ست با 8 الی 15 تکرار و با افزایش بار تعداد ست و تکرارها طی هفته ها انجام شد. تمرینات تعادل در وضعیت ایستاده و پویا و تمرینات کششی در وضعیت نشسته به همراه کنترل تنفس بود. برای اندازهگیری قدرت دست آزمودنیها از دینامومتر دستی Camry EH101 و برای اندازهگیری قدرت عضلات پایین تنه از دینامومتر FiTRO Back Dynamometer استفاده شد. نتایج به کمک آزمون آنکوا در سطح معناداری 50/0>p تجزیه و تحلیل شدند.
نتایج : تفاوت معنداری بین قدرت دست راست(53.27=F ، 0.001=P) و چپ(12.58=F، 0.002=P) و همچنین عضلات پا(0.34.93=F ، 0.001=r) بین دو گروه تمرین و کنترل مشاهده شد.
نتیجه گیری : تمرینات ترکیبی میتواند در بهبود قدرت عضلات بالاتنه و پایین تنه بیماران مبتلا به ام اس موثر باشند و از این رو این نوع تمرینات جهت بهبود عملکرد حرکتی در این بیماران توصیه میگردد.
کلیدواژه ها
Title
The Impact of Combined Exercises on Upper and Lower Body Strength Performance in Women with Multiple Sclerosis
Authors
Zakiyyeh Hosseini Panah, Azam Zarneshan, Yousef Saberi
Abstract
Introduction: Muscle weakness and reduced strength in MS patients can lead to increased fatigue, balance issues, and movement limitations. This weakness is caused by the involvement of motor areas in the brain and spinal cord, as well as reduced mobility. Engaging in exercise to strengthen upper and lower body muscles can significantly improve the motor performance of these patients.
Methods: The study population consisted of 20 to 40-year-old definite MS patients (based on McDonald 2010 criteria) who were members of the MS Society of East Azerbaijan Province (Tabriz residents). Thirty subjects were selected after screening and randomly divided in to two groups: Exercise (n=15) and Control (n=15). Inclusion criteria included an EDSS scale or Expanded Disability Status Scale score of less than 5 (>5), determined by clinical examination and ability to move independently without assistance. The exercise program followed the American College of Sports Medicine (ACSM) guidelines for MS patients, including walking and aerobic, resistance, flexibility, balance, and respiratory exercises conducted three times a week for one hour per session over a twelve-week period. Resistance exercises were performed with a yellow resistance band for 1 to 3 sets of 8 to 15 repetitions, gradually increasing weekly. Balance exercises in static and dynamic positions, along with seated stretching exercises, were done with controlled breathing. Hand grip strength was measured with the Camry EH101 hand dynamometer, and lower trunk muscle strength with the FiTRO Back Dynamometer. The results were analyzed using the ANCOVA test with a significance level of p < 0.05.
Results: Significant differences were found in hand grip strength - right (53.27 N, p = 0.001) and left (12.58 N, p = 0.002) and leg muscles (34.93 N, p = 0.001) between the two exercise and control groups.
Conclusion: Combined exercises can effectively enhance upper and lower trunk muscle strength in multiple sclerosis patients (MS), suggesting their recommendation for improving motor performance in these patients.
Methods: The study population consisted of 20 to 40-year-old definite MS patients (based on McDonald 2010 criteria) who were members of the MS Society of East Azerbaijan Province (Tabriz residents). Thirty subjects were selected after screening and randomly divided in to two groups: Exercise (n=15) and Control (n=15). Inclusion criteria included an EDSS scale or Expanded Disability Status Scale score of less than 5 (>5), determined by clinical examination and ability to move independently without assistance. The exercise program followed the American College of Sports Medicine (ACSM) guidelines for MS patients, including walking and aerobic, resistance, flexibility, balance, and respiratory exercises conducted three times a week for one hour per session over a twelve-week period. Resistance exercises were performed with a yellow resistance band for 1 to 3 sets of 8 to 15 repetitions, gradually increasing weekly. Balance exercises in static and dynamic positions, along with seated stretching exercises, were done with controlled breathing. Hand grip strength was measured with the Camry EH101 hand dynamometer, and lower trunk muscle strength with the FiTRO Back Dynamometer. The results were analyzed using the ANCOVA test with a significance level of p < 0.05.
Results: Significant differences were found in hand grip strength - right (53.27 N, p = 0.001) and left (12.58 N, p = 0.002) and leg muscles (34.93 N, p = 0.001) between the two exercise and control groups.
Conclusion: Combined exercises can effectively enhance upper and lower trunk muscle strength in multiple sclerosis patients (MS), suggesting their recommendation for improving motor performance in these patients.
Keywords
Multiple Sclerosis, Muscle strength, combined exercises